Zwaaien

Zwaaien

Persoonlijk
Zwaaien Al 22 jaar waren we buren. Altijd als ik uit mijn auto stapte, zwaaide hij even vanaf de bank. In de achtertuin maakten we vaak een praatje, over de lage schutting. Ze waren gek op hun tuin en dagelijks in de weer met het onderhoud. Ik voelde me dan schuldig over mijn gebrek aan tuinliefde en was trots als alles er ook bij ons weer mooi bij stond en zij er wat van zei. Bij elk zonnestraaltje zaten ze buiten te borrelen. Ze hebben onze kinderen zien opgroeien, wij hun kleinkinderen. De laatste jaren ging zij achteruit en zorgde hij voor haar. Maar op een dag was het voorbij: hij was plots overleden. Een schokgolf ging door de hele straat. Hij was de sterke van de twee, hoe moet…
Verder lezen
Een lesje loslaten voor moeders

Een lesje loslaten voor moeders

Persoonlijk
Een lesje loslaten voor moeders “We gaan naar Londen met oud & nieuw, we gaan low budget en blijven dan de hele nacht op in de stad, dat scheelt een hotel”. Zo kondigde onze net-17 jarige dochter haar plan aan. Mmm, twee meiden van 17 die de hele nacht rondhangen in de stad. Dat ging me net even te ver. Londen werd Parijs, want de vriendin ging al met haar ouders naar Londen. Oud & nieuw werd begin januari en het nachtje doorhalen werd een goedkope Airbnb (aanrader, mail me voor meer info!). Best slim onderhandeld eigenlijk: ze begon met het allerergste plan en zo werd Parijs opeens een heel veilig vooruitzicht. Wel jammer dat in december code geel erbij kwam: verhoogd risico op aanslagen. Maar geel is nog geen…
Verder lezen
Bang avontuur

Bang avontuur

hypnotherapie, Omgaan met jezelf, Persoonlijk
Bang avontuur Opeens overviel het me, tijdens de overtocht op zee richting Noorwegen. In onze slaapcabine down under in de veerboot had ik een van de slechtste nachten van mijn leven. Waar ik al jaren van allerlei angsten af was, kropen ze die nacht weer naar binnen. In de nacht is zo'n donkere hut met stapelbedden al helemaal claustrofobisch, zeker als de zee zo erg tekeer gaat. Titanic Ik kon alleen nog maar aan de Titanic denken. Bij elke schommeling hoorde ik het schip kraken en zag ik allemaal scenes uit de film voor me. Ik stelde me voor dat er niet genoeg reddingsboten waren. Of ik dacht aan dat oudere echtpaar dat arm en arm in bed bleef liggen, omdat er toch geen redding meer mogelijk is. Ik kon…
Verder lezen
Het ultieme kerstgevoel met de supermarktplaatjes

Het ultieme kerstgevoel met de supermarktplaatjes

Persoonlijk
Het ultieme kerstgevoel met de supermarkt- plaatjes Het leek wel een kerstsprookje, zo’n zoete reclame die je deze week overal voorbij ziet komen. Onze plaatselijke Jumbo begon deze maand zo’n spaaractie met als doel een verzamelboek vol te plakken met plaatjes over de geschiedenis van Schiphol. Superleuk juist voor de vele (oud-)werknemers die hier in de omgeving wonen. Ik besloot te gaan sparen voor een buurman die zelf niet in die winkel komt maar wel een Schipholhart heeft. Met onze pubers in huis zou dat qua boodschappen wel snel aantikken, bij elk tientje kreeg je een zakje plaatjes. Ruilen ruilen ruilen Misschien ken je dit soort acties wel, eerst ben je wekenlang druk aan het verzamelen en plakken, en op een gegeven moment stagneert het een beetje: je mist er…
Verder lezen
Geniet je? – met je pubers op vakantie      

Geniet je? – met je pubers op vakantie      

Persoonlijk, Vakantie
Geniet je? - met je pubers op vakantie “Geniet je?” appte mijn moeder om de paar dagen. “Je moet wel genieten hoor”. Soms kwam het net op een moment dat de donderwolken boven het gezin hingen. Jaja, echt genieten, op vakantie met je pubers… Het begon al op de ochtend van vertrek. We zouden vroeg vertrekken, dus om 5:30 wekten we de kinderen. De ene puber stond binnen mum van tijd slaperig klaar bij de voordeur – haar spullen had ze de dag ervoor al klaargezet. De andere puber had 4x wekken nodig. Net op het punt dat de auto al helemaal gevuld was en ik ging kijken waar hij met zijn spullen bleef, stond hij op met: “Ik moet nog inpakken”. Ze pakken al jaren zelf hun koffer, gelukkig,…
Verder lezen
Je doet wat voor je kind…

Je doet wat voor je kind…

Ouderschap, Persoonlijk
Je doet wat voor je kind... Het begon in januari: de dag dat de verkoop startte voor kaartjes voor Harry Styles. Onze 15-jarige dochter moest en zou erbij zijn, maar het was in een half uur uitverkocht. Helaas… Troostend zei ik vol vertrouwen: we vinden tegen die tijd wel iets. Ze is helemaal weg van deze zanger en de andere ex-bandleden van One Direction, ongeveer zo heftig als ik het vroeger had met George Michael. Maar dan nu met de huidige middelen: internet, video's, appgroepjes onderling met andere fans, wereldwijde contacten, terwijl ik vroeger alleen de Hitkrant en de radio had, en de fanclubdag in Best. "Mamaaaaa ik ben erdoor!" De maanden gingen voorbij, ze ging naar meer concerten en we raakten steeds meer thuis in Ticketswap, een veilige manier…
Verder lezen
Het komt wel goed, mama

Het komt wel goed, mama

Opvoeding, Persoonlijk, Training Ik leer leren
Het komt wel goed, mama De eerste SE-week in de voorexamenklas, begin juni. Ik zag hem al het hele schooljaar aankomen. En omdat ons kind niet zo van de proefwerkweken is, voelde ik de bui al hangen: teveel toetsen tegelijk. Zeker omdat hij ook nog een belangrijk sporttoernooi zou hebben precies het weekend voor de examens. Hoe gaan 'we' dat managen? Beren op de weg Maar ja, ik ben bijna 50, hij is 16. De beren die ik van ver al zie aankomen, die vindt hij dikke onzin. “Het komt wel goed mama,” is een zin die ik vaak gehoord heb dit schooljaar. “Ik ga heus wel over!”. Maar ondertussen zag ik hem niet echt in de boeken. Sterker nog, hij ging in de struisvogelmodus, met een houding van: ‘Ik…
Verder lezen