De eerste onvoldoende is binnen. En nu?

Het begon allemaal zo glorieus in de brugklas, met zelfs een paar negens. Tot de eerste dikke onvoldoende kwam, maar dat was gelukkig een oefen-SO. En toen het een paar dagen later voor het ‘echie’ was, was het ook geen vetpot, een 5,3. En ik hoor het om me heen ook: de eerste onvoldoende… daar gáát zijn/haar motivatie… Dus: hoe kun je als ouder nou het beste reageren?

Gewoon geen aanleg?

Mijn man maakt zich al een beetje zorgen: “Niet tegen hem zeggen hoor, maar als hij maar niet mijn aanleg voor Frans heeft geërfd, ik had al-tijd onvoldoendes”. Ik weiger om hem meteen in het vakje stoppen van ‘geen aanleg’. Als je door die bril al naar je kind kijkt, of er met die woorden over praat, gaat je kind dat zelf ook denken. Wanneer we het over ‘nature’ versus ‘nurture’ hebben (aangeboren of aangeleerd), dan gaat het bij schoolprestaties en breinontwikkeling toch vaker om ‘nurture’. Door er bij voorbaat al vanuit te gaan dat je geen aanleg hebt, zul je ook minder geneigd zijn te geloven dat je je prestaties nog kunt verbeteren.

Zeilkamp

Eerlijk gezegd vind ik het niet zo erg, dat hij na wat goede cijfers ook een onvoldoende heeft. Hij heeft er ook niet alles aan gedaan. Hij wist dat het een druk weekend was, met een sporttoernooi, dat hebben we vooraf besproken. Maar op de uren dat hij wél kon leren, zat hij liever op zijn telefoon. En toen hij de afgelopen week na twee dagen zeilkamp een SO Engels had, is hij ook niet vooraf al begonnen met leren. Bij het overhoren merkte ik al dat dit hem ook niet ging worden. Hij moet blijkbaar nóg eens ervaren dat er voor een SO gewerkt moet worden. En het vált ook niet mee, als je op de basisschool nooit zoveel huiswerk gehad hebt…

Eigen schuld dikke bult

Natuurlijk voelde ik van binnen van alles, toen hij mij beteuterd zijn lage cijfer appte: eigen schuld dikke bult, ik had je toch gewaarschuwd, waarom zit je toch urenlang van die domme spelletjes op je telefoon te doen, je weet toch dat je in 1x niet twee hoofdstukken woordjes in je hoofd kunt krijgen, ik zorgde vroeger altijd dat ik mijn zaakjes in orde had. Maar dat heb ik allemaal maar niet geantwoord…

Eerste hulp na een onvoldoende: tips

Als ik hem écht wil laten leren van deze ervaring, kom ik niet zover met preken en verwijten, dan zal hij zijn luikjes dicht doen en vooral hopen dat ik snel uitgepraat ben. Maar hoe zorg je er dán voor, dat je kind leert van tegenslagen? En wát wil je dat je kind hiervan leert? Dat ligt ook heel erg aan het kind. Sommige kinderen moeten leren om juist wat minder gestresst te zijn. Of om sterker op te krabbelen na een tegenslag als deze. Misschien leren om wat meer geconcentreerd te lezen/leren. Of leren om op een handiger manier woordjes te stampen. En misschien moet je kind wel leren hoe het om hulp vraagt als iets niet duidelijk is.

In de situatie bij ons thuis wil ik dat mijn kind leert:

• Zelf nadenken over de gevolgen van zijn gedrag
• Zelf bewuster kiezen voor leren, in plaats van ‘bankhangen’ met telefoon
• Beter inplannen hoe je op meerdere momenten leert voor een SO

Als je weet wat je wilt dat je kind leert, kun je dat in je achterhoofd houden als je een gesprek voert. Zorg dat je vooral je kind laat nadenken, stel vooral open vragen: hoe vind je het zelf, die 5,3? Denk je dat je ook een hoger cijfer had kunnen halen? Hoe dan? Wat zou de volgende keer kunnen helpen? Hoe zou ik je daarbij kunnen helpen?

Sturen en bijsturen

Wat vooral belangrijk is: blijf vertrouwen in je kind houden. Niemand schiet er iets mee op als je zelf gaat piekeren en stressen… blijf het zien als een leerproces van sturen en bijsturen: werkte bij deze toets de aanpak van je kind niet, dan moet het blijkbaar van aanpak veranderen. Je kind zit op school om te leren, het hoeft niet allemaal in één keer goed te gaan.

Mijn appje

Dus tja, dat appje van hem, over die 5,3, vers van de pers…. Ondanks dat er wat stoom van ergernis uit mijn oren kwam, begreep ik ook dat hij zich rot voelde. Ik besloot dat we het serieuze gesprek beter face-to-face konden voeren, dus ik schreef terug:

Meer niet! Het is ook gewoon balen. En als dat gevoel wat gezakt is: met frisse moed weer verder!

Online cursus ‘Help je puber het schooljaar door!’
Ben jij de discussies over huiswerk zat, en wil je eens kijken wat je er als ouder aan kunt doen? Doe dan mee met deze online cursus speciaal voor ouders: Help je puber het schooljaar door!