Familieopstellingen in de praktijk

Ik kon mij nooit echt een beeld vormen bij familieopstellingen. Ik dacht dat je dan met je familie in een kring ging zitten en therapeutisch bezig ging zijn met elkaar. Ik zag het helemaal voor me: dramatische confrontaties tussen familieleden. Toen ik er écht mee te maken kreeg, bleek hoe anders het was. Toch blijft het voor de buitenwereld altijd nog wat vaag: wat gebeurt er nou tijdens zo’n opstelling? In dit blog lees je alles over de praktische kant. Wil je weten in welke situaties een familieopstelling nou kan helpen? Kijk dan hier.

Iedereen in een kring

Familieopstellingen gebeuren meestal in een halve cirkel van mensen, die elkaar wel of niet kennen.familieopstellingen praktijk Niet noodzakelijk of juist meestal geen familie van elkaar. Tegenover de halve cirkel zit de begeleider met een lege stoel naast zich. Hij spreekt met de groep af wie de volgende opstelling gaat doen. Meestal zijn er op een ‘opstellingendag’ meerdere opstellingen achter elkaar en hebben de deelnemers vooraf al aangegeven of ze wel of geen eigen opstelling willen doen.

De begeleider doet de intake

De eerste persoon (vanaf nu noem ik deze de ‘cliënt’) neemt plaats naast de begeleider. Dan volgt er een intakegesprek tussen die twee. De begeleider probeert te achterhalen wat er speelt bij de cliënt, en bedenkt en voelt ondertussen wat daarbij de meest logische vervolgstappen zijn. Bovendien spreekt de cliënt ook hardop uit wat hij of zij uit de opstelling wil halen. Ze stemmen dus samen het doel af. Ook doet de begeleider een voorstel welke personen uit de familie van de cliënt opgesteld gaan worden.

De cliënt stelt de mensen op

familieopstellingen praktijkDe cliënt kijkt de kring rond en kiest een eerste persoon uit en vraagt bijvoorbeeld: “wil jij representant zijn voor mijn broer?”. Als de ander akkoord gaat, gaat deze met de rug voor de cliënt staan. De cliënt sluit de ogen, pakt de representant bij de schouders, maakt zo even contact, en begeleidt deze persoon naar een plek in de kring. En zo gebeurt het met alle representanten die worden opgesteld. Meestal eindigt de cliënt met een representant voor zichzelf.

Iedereen vertelt wat hij voelt

Dan gaat de cliënt weer zitten en kijkt naar het geheel. De begeleider kijkt mee, en vraagt achtereenvolgens aan alle representanten hoe ze zich voelen. Het bijzondere in een opstelling is dat representanten een spreekbuis vormen voor degene die ze representeren. Iemand kan het dus opeens heel benauwd krijgen, of heel lacherig worden, het warm of koud krijgen, of juist niets voelen. De cliënt voelt zelf natuurlijk ook van alles bij het horen en zien van wat er zich afspeelt. Dat is allemaal heel belangrijke informatie voor de opstelling.

De interventie

Dan volgt de fase van de interventie: de begeleider gaat iets dóen met de representanten, waardoor er iets verandert, waardoor er meer rust komt in het systeem dat opgesteld staat:familieopstellingen praktijk

  • Ze krijgen of kiezen een andere plek
  • Ze moeten bepaalde dingen tegen elkaar zeggen
  • De cliënt stapt zelf in de opstelling en neemt de plek van zijn of haar eigen representant in

Afronding

Als alles gezegd en gedaan is, rondt de begeleider de opstelling af. De representanten worden bedankt en gaan weer op hun plek zitten. De cliënt neemt de tijd om alles wat er gebeurd is van binnen te verwerken. En na een korte pauze zal de begeleider beginnen aan de volgende opstelling.

 

Interessant? Lees dan ook deze blogs over opstellingen:

Familieopstellingen: wat kun je daarmee?

Een familieopstelling bij 1-op-1 coaching?

Kinderen en familieopstellingen

 

Afbeeldingen via Pixabay: wollyvonwolleroy, geralt en bykst

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *