Werkende vaders

Waarom zeggen we toch vaker ‘werkende moeder’ dan ‘werkende vader’? Ik geef het toe, ik doe er zelf aan mee: ik coach ‘werkende moeders’. Misschien zijn er wel meer werkende vaders in de wereld dan werkende moeders. Toch vragen we ons zelden hardop af hoe het zit met de werk-privébalans van werkende vaders. Of ze het allemaal een beetje rond kunnen krijgen, de combi zorg en werk. Gek is dat hè?

Werkende vaders die niet naar huis mogen
Vandaag kreeg ik dit artikel onder ogen: “7 Challenges Facing Working Dads”. Daarin vertellen vaders in de VS dat ze met moeite om 21:00 naar huis mogen. Dat ze raar aangekeken worden, omdat ze hun kinderen op tijd naar bed willen brengen. Ik heb ook jaren bij een Amerikaans bedrijf gewerkt en weet nog hoe bizar het was dat mensen om 18:00 een verontschuldigend mailtje rondstuurden met: ‘Sorry jongens, ik moet nu naar huis, ik heb een afspraak. Morgen ben ik er weer’. Dit was een jaar of 15 geleden, maar als ik het genoemde artikel lees, geldt deze mentaliteit daar nu nog steeds. Gelukkig werk ik nu bij een Nederlands bedrijf, en manlief ook, en zijn we altijd om 18:00 thuis om met het gezin te eten.

Het Nieuwe Werken
En nu werk ik ook nog eens volgens het Nieuwe Werken. Dit blog schrijf ik onder werktijd. Maar werktijd bestaat niet meer, alles mag, als het werk maar af is: outputgericht werken. Met mijn laptop kan ik altijd en overal verbinding maken met mijn bedrijf en dus altijd en overal werken. En voor mij is het heerlijk. De maandag thuis, rustig op gang komen, hardlopen, ’s middags en ’s avonds werken. Thuis allemaal dingen afmaken waar ik op kantoor niet aan toe kom. En dan de andere dagen op kantoor vooral veel overleggen, bijpraten, afstemmen, sociaal doen. Soms werk ik een ochtendje op mijn vrije dag, als de kinderen naar school zijn, en soms ga ik op een kantoordag eerder naar huis, om nog wat zon mee te pakken, en maak ik ‘s avonds nog iets af. Alles is wat meer door elkaar gaan lopen. En niet alleen voor mij, ook mijn man gaat binnenkort over op Het Nieuwe Werken.

Werk-privébalans
Onze werk-privébalans is dus wel in orde. Terug naar de werkende vaders. Hoe vaak vraag je aan een zwangere vrouw niet: ‘En, hoe ga je dat straks doen met werk?’. Heel normaal en politiek correct. Maar hoe vaak vraag je aan een man die vader wordt, hoe hij de zorg met zijn werk gaat combineren? Niet zo vaak… Toch kunnen we enige biologische verschillen niet ontkennen. Ik was degene die borstvoeding gaf. En degene die het liefst de hele dag met die baby aan het tuttelen was. Mijn man vond het eerste jaar met baby helemaal niet leuk, hij genoot echt niet van zijn vrije-woensdag-met-baby. Oersaai: flesje… slapen…. luier…zzzzz. Op een gegeven moment, toen baby nr 2 een jaar later kwam, ben ik 3 dagen gaan werken, en hij weer 5. Inmiddels doen we 3,5 en 4,5 en hebben we zo onze perfecte balans gevonden.

Afbeelding van FreeImages.com/bjearwicke