Ik ​gun kinderen, pubers en jongeren een fijne jeugd en schooltijd. Waarin ze stap voor stap, soms door schade en schande, leren hoe ze met het leven om moeten gaan. En dan bedoel ik de dingen die in de wereld spelen, je eigen plek daarin, maar ook je eigen leven: hoe ga je om met dingen die moeten maar waar je geen zin in hebt, met grenzen, met tegenslagen, met boosheid, angst en verdriet.

​Voor ouders valt het allemaal niet mee, de juiste balans vinden. Als ouders moet je je plek goed nemen in de hiërarchie in huis, dat je leiderschap toont. Kinderen hebben grenzen nodig (ook al tonen ze zich daar niet altijd dankbaar over) en ook veel erkenning dat ze goed zijn zoals ze zijn. Vanuit dat gevoel van vertrouwen staan ze open voor groei en ontwikkeling.

Bij leer- en gedragsproblemen ga ik ervan uit dat een kind of puber niet ‘expres’ zo doet, kinderen willen uiteindelijk dat hun ouders trots op ze zijn. Dus dan ga ik met ​het kind op zoek naar wat het wil bereiken en hoe ze dat het beste aan kunnen pakken. En vooral: wat ze daarvoor nog moeten leren.