Piekeren over de wereld

09jan 2015 door Mariette Dietz Geen reacties

Onze oudste (9) kan echt malen over alles wat er in de wereld gebeurt. Laatst stelde hij met zijn zusje allemaal vragen over IS en aanslagen, vanaf de achterbank in de auto. Toen we op onze bestemming waren aangekomen, zei hij zachtjes: ‘Ik moest net een beetje huilen om wat je vertelde in de auto’. Vaak praten we ’s avonds nog even over de dingen waar hij mee zit. Aan de ene kant wil hij alles weten, en aan de andere kant gaat hij er dan over piekeren.

Mijn angst zijn angst

Hoe zorg je bij nare berichten, over bijvoorbeeld terreur, dat de wereld voor zo’n gevoelig kind nog een beetje behapbaar blijft? Ik vind het voor mezelf al een klus om te bevatten hoeveel narigheid er is, en hoe weinig uitzicht ik zie op oplossingen.

Maar ik besef ook dat dat precies het gevoel is dat mijn kind van mij spiegelt (oppikt, overneemt, hoe je het maar wilt noemen). Toch wil ik het niet verdoezelen, hij krijgt het toch wel mee via het radionieuws of het jeugdjournaal. Dus ik zie het als mijn taak om hem zo goed mogelijk te leren met deze worstelingen om te gaan. En te zorgen dat al deze grote dingen zijn gewone leven niet al teveel verzwaren.

Kinderen voor Kinderen

Tijdens die gesprekjes voor het slapengaan leg ik hem uit dat alles wat je in het nieuws ziet, juist een uitzondering is – anders was het geen nieuws. Een paar mensen winnen de loterij, en een paar miljoen mensen niet. Driehonderd mensen komen om bij een vliegramp, maar hoeveel miljarden mensen vliegen er zonder problemen? Op 1 plek is er een aanslag, maar op de heel veel andere plekken niet. Bij dit soort voorbeelden kan hij helemaal los gaan en er nog 30 verzinnen. Dat klaart de lucht alvast een beetje. Hij zou net als destijds Kinderen voor Kinderen wel een journaal met goed nieuws willen maken.

Van piekeren naar stralen

Verder leg ik hem wel uit dat ook ik wel eens bang ben. En dat ik ook geen antwoord heb op hoe het verder moet met de wereld. Maar dat het zeker helpt als we allemaal aardig zijn voor iemand anders. Want als we iemand ’s morgens blij maken, gaat die persoon misschien ’s middags weer 3 andere mensen blij maken, en die weer 8 anderen, en zo verspreid je een beter gevoel bij de mensen. En als mensen zich goed voelen zullen ze ook eerder aardig zijn voor elkaar. Van dat idee begint hij altijd te stralen.

Mooier kleuren

En met één ding sluit ik dit soort gesprekjes vaak af: ik weet dat het niet overal goed gaat in de wereld, maar ik weet wel dat hij als hij later groot is, hij op zijn manier een bijdrage zal leveren aan iets dat de wereld weer een stukje mooier maakt.