Oma, vertel eens
Toen de kinderen klein waren, gaf ik mijn schoonmoeder zo’n boekje cadeau: “Oma, vertel eens”. Daarin kon ze dan allerlei vragen over vroeger beantwoorden, zodat de kinderen daar later nog eens in terug konden kijken hoe oma’s leven was geweest. Ze was er helemaal niet blij mee. “Mijn jeugd was zo naar, ik word er verdrietig van als ik daarover moet schrijven of praten”. Ze legde het weg en we hebben er niet meer over gepraat. Bommen op de stad Mijn eigen oma vertelde ook niet veel over vroeger. Daarom herinner ik me zo goed die ene kerst, dat ze bij het natafelen over de oorlog begon te vertellen. Hoe ze in Rotterdam woonde toen de oorlog begon en de bommen op de stad vielen. Hoe ze van schuilkelder naar…