Wéér een onvoldoende
Wéér een onvoldoende Met bio ging het mis. Keer op keer. Bij de eerste 3,6 denk je als ouder: ‘volgende keer beter’. Bij de volgende 4 ga je eens achter je oor krabben: ‘Jongen, hoe heb je dan geleerd? Heb je hulp nodig? Papa kan je helpen hè, dat weet je’. ‘Jahaaa’. Bij de volgende onvoldoende in januari besluiten we dat we hier meer druk achter moeten zetten: vanaf nu gaat papa je bij de toetsen helpen met leren. Ik haal toch een onvoldoende Dus in maart kwam de volgende toets eraan… maar hij had geen zin om met vader te leren, alles ging met tegenzin: “Ik haal toch een 4”. Uitstellen uitstellen... En uiteindelijk hadden ze samen maar 1 dag om de stof door te nemen voor de toets.…