Heb je ooit het gevoel gehad dat je vastzit in een ‘loop‘ van oude gewoontes die niet handig zijn? Gedrag dat je steeds herhaalt ook al wil je dat niet meer? Ik denk dat iedereen wel iets herkent. En dit geldt ook sterk voor onze tieners, die soms gevangen zitten in hun eigen uitstelgedrag, of hun onzekerheden en angsten. In dit blog leer je een manier om deze vicieuze cirkel te doorbreken.
Niet naar buiten durven
Ik had laatst een meisje van 13 in mijn praktijk, haar wereld was steeds kleiner geworden: van niet meer naar school durven tot niet meer naar de winkels durven en tenslotte amper nog naar buiten durven. Ze zat helemaal vast in haar eigen angstgedachten. Wat vaak gebeurt in zo’n situatie is dat je ‘comfort zone’, je eigen cirkel, steeds kleiner wordt. En de enige manier om het te doorbreken is om weer voorzichtig een voet, of zelfs maar één teen, erbuiten te zetten.
Ik las haar onderstaand gedicht voor, het is geschreven door de Alex Roeka en hangt in mijn praktijk aan de muur. Lees het maar eens rustig door voor jezelf.
Als ik blijf kijken...
Als ik blijf kijken
zoals ik altijd heb gekeken
blijf ik denken
zoals ik altijd dacht
Als ik blijf denken
zoals ik altijd heb gedacht
blijf ik geloven
zoals ik altijd heb geloofd.
Als ik blijf geloven
zoals ik altijd heb geloofd
blijf ik doen
zoals ik altijd heb gedaan
Als ik blijf doen
zoals ik altijd heb gedaan
blijft mij overkomen
wat mij altijd overkwam
Maar als ik mijn ogen sluit
en voel mijn ware zelf van binnen
Dan kom ik deze cirkel uit
en kan ik steeds opnieuw beginnen…
Als je blijft doen wat je altijd hebt gedaan...
In één zin: als doet wat je altijd hebt gedaan, zul je krijgen je wat je altijd hebt gekregen. Maar als je de tijd neemt om even je ogen te sluiten en echt naar binnen te kijken, kun je die eindeloze cirkel doorbreken en alsnog opnieuw beginnen. Dat is natuurlijk ook wat er tijdens coachsessies gebeurt. Of het nu met volwassenen is of kinderen: sta eens even stil bij hoe je naar de dingen kijkt. En welk kleine stapje kun je nu al zetten om eruit te komen.
Het meisje was even stil, toen ik het had voorgelezen. En we gingen oefenen met ‘anders kijken’, ‘anders denken’, ‘anders geloven’, zodat ze uiteindelijk ook weer ‘anders doet’, oftewel: meer buiten haar cirkel durft te kijken.
Helpt die cirkel ook bij motivatieproblemen?
Het gedicht laat je even goed nadenken over jezelf. En je kunt hem ook eens doornemen met je kind als het gaat om motivatie om te leren. Als je steeds hetzelfde doet en de cijfers blijven onverminderd laag, dan wordt het tijd om anders naar dingen te gaan kijken. Want als je doet wat je altijd hebt gedaan, zul je krijgen wat je altijd hebt gekregen.
Wat ik vaak merk bij tieners is dat er een hoop frustratie is rondom een docent: “Als hij zo doet, ga ik ook niet voor hem leren”. Of om hun ouders: “Als zij zo zeuren ga ik nog minder doen”. Dat is nou typisch een manier van kijken (en denken) waarmee je vooral jezelf in de vingers snijdt.
Wat kun je zelf nog veranderen aan hoe je kijkt?
Misschien vind jij het lastig om de controle los te laten. Of om grenzen te stellen. Grote kans dat dit komt door hoe je naar dingen ‘kijkt’.
Dus lees het gedicht nog eens als het over jezelf gaat en iets waar je tegenaan loopt. Sluit even je ogen, adem rustig in en uit. En besluit hoe je vanaf nu anders naar je kind gaat kijken. Wat kun je nog meer zien, wat je eerst niet zag?
Tenslotte
Je kunt het gedicht bijvoorbeeld in Word plakken en uitprinten en ophangen. Dan kun je er af en toe naar kijken als reminder voor jezelf of voor je kind. Want ja, als je blijft doen wat je altijd deed, zul je krijgen wat je altijd kreeg. Het begint met die eerste stap buiten die cirkel! Wil je hierover eens sparren? Plan dan een gratis kennismakingsgesprek in. Dan kunnen we samen kijken wat er handig is in jullie situatie.
