Dromen over toen en later

17 jaar was onze poes, toen we haar vorige week lieten inslapen. Mijn gedachten gingen terug naar de tijd toen ik haar kreeg. Ik woonde in een Leids studentenhuis, waar ik tijdelijk voogd was van de poes van een Vlaamse huisgenoot. Als snel merkte ik dat deze poes niet stil had gezeten, want ze werd dikker en dikker. De Belg nam zijn hoogzwangere poes mee terug naar huis en beloofde dat ik een kleintje zou krijgen. Zo gezegd zo gedaan: op een dag stond hij voor de deur met een kitten van 2-3 maanden. Wát een schatje!

Marco Borsato
Ze kwam precies op tijd. Ik was 24 en had mijn eerste baan opgezegd voor een nieuwe baan die zó tegenviel dat ik na 2 dagen thuis bleef. Mijn eerste vriendje had me net verlaten. Al mijn dromen aan diggelen. Ik herinner mij dat ik met luide Marco Borsatomuziek (“je raaaaaakt me kwijhijhijhijhijhijt”) huilend op de bank lag te knuffelen met dit nieuwe poesje. Ze paste in mijn handen en maakte iedereen aan het lachen, slingerend in mijn vitrage.

Zolderkamer
Ik kreeg weer lol in het leven en vond een baan in Amsterdam waar ik helemaal voor ging, lange dagen, laat thuis. Avonden lang werken en uitgaan met collega’s of vriendinnen. Terwijl ik carrière maakte, was poes niet zo blij met de dagen alleen. In de zolderkamer waar ik nu woonde plaste ze alle hoekjes vol. Mijn broer maakte een kattenluikje in het raam, zodat ze naar buiten kon. Maar toen glipte ze door andere ramen weer naar binnen. Daar waren mijn huisgnoten niet blij mee, getuige het briefje aan het prikbord.

De zon brak door
Ik kocht mijn eerste eigen appartement op de begane grond aan het water: een toptijd brak aan voor poes. Ze had weer een luikje waardoor ze naar buiten kon, en bracht haar tijd rond op de kade en op de boten die daar lagen. Voor mij brak ook de zon helemaal door met een nieuwe relatie: gouden tijden voor ons allebei dus! Ik vond een baan tegenover mijn huis, wat 3 uur reistijd per dag scheelde, en genoot van het leven. Waar vind je een partner die ’s morgens in bed al aan het fantaseren is wat hij ’s avonds voor je gaat koken?

Huisje-boompje-beestje
Maar helaas… aan die relatie kwam na een jaar een einde en ik stortte wederom in. Ik besloot om mij in te schrijven op een datingsite. Aangezien ik geen computer had, moest dat op mijn werk. Ik weet het nog goed, dat was rond oud & nieuw 2001. Op de PC bij mijn ouders thuis zag ik hoeveel reacties ik had. Internetdaten was nog eng en onbezonnen. Toch is het me gelukt en vond ik de man van mijn dromen. Binnen een jaar kochten we een huis en verhuisden we, mét poes, naar Hoofddorp: een nieuw huisje-boompje-beestje bestaan.

Herrie
Na een paar rustige jaren kregen we 2 kinderen, waardoor poes toch wel 2 tredes lager op de ladder terecht kwam…ze vond het niet altijd fijn. Ik herinner me nog regenachtige dagen, dat de kinderen luid huilden en het buiten regende: ze zat dan van ellende binnen bij haar kattenluikje, met alleen haar kop naar buiten.

Lekker scharrelen
Dochterlief was van jongs af aan ook gek op de poes. Ze trok het meeste met haar op, op haar eigen peutermanier, en poes vond alles prima. Ze had het fijn in dit gezin. De jaren gingen voorbij. Ze scharrelde lekker buiten rond of lag thuis in haar mandje. En als iemand rustig op de bank zat, kroop ze erbij op schoot. Manlief (inmiddels zijn we getrouwd) zorgde voor poes als was ze zijn eigen kind.

17 jaar… wat een verschil
Maar nu is ze dood… 17 jaar… ze was helemaal op en zakte door haar pootjes van ellende. Als ik dan kijk wat er de afgelopen 17 jaar in mijn leven is gebeurd: van die studente met haar eerste liefdesverdriet, nu een volwassen vrouw die weet wat ze wil…

Dromen
De kinderen vragen al om een nieuwe poes. En ik denk na: als een nieuwe poes 17 jaar leeft… dan loop ik tegen de 60. Dan zijn de kinderen in de 20. Wat voor verhaal schrijf ik dán, over deze jaren? Welk pad wil ik de komende 17 jaar doorlopen? Welke dromen zijn er dan allemaal uitgekomen?