Zwaaien
Zwaaien Al 22 jaar waren we buren. Altijd als ik uit mijn auto stapte, zwaaide hij even vanaf de bank. In de achtertuin maakten we vaak een praatje, over de lage schutting. Ze waren gek op hun tuin en dagelijks in de weer met het onderhoud. Ik voelde me dan schuldig over mijn gebrek aan tuinliefde en was trots als alles er ook bij ons weer mooi bij stond en zij er wat van zei. Bij elk zonnestraaltje zaten ze buiten te borrelen. Ze hebben onze kinderen zien opgroeien, wij hun kleinkinderen. De laatste jaren ging zij achteruit en zorgde hij voor haar. Maar op een dag was het voorbij: hij was plots overleden. Een schokgolf ging door de hele straat. Hij was de sterke van de twee, hoe moet…
