Bang avontuur

Bang avontuur

hypnotherapie, Omgaan met jezelf, Persoonlijk
Bang avontuur Opeens overviel het me, tijdens de overtocht op zee richting Noorwegen. In onze slaapcabine down under in de veerboot had ik een van de slechtste nachten van mijn leven. Waar ik al jaren van allerlei angsten af was, kropen ze die nacht weer naar binnen. In de nacht is zo'n donkere hut met stapelbedden al helemaal claustrofobisch, zeker als de zee zo erg tekeer gaat. Titanic Ik kon alleen nog maar aan de Titanic denken. Bij elke schommeling hoorde ik het schip kraken en zag ik allemaal scenes uit de film voor me. Ik stelde me voor dat er niet genoeg reddingsboten waren. Of ik dacht aan dat oudere echtpaar dat arm en arm in bed bleef liggen, omdat er toch geen redding meer mogelijk is. Ik kon…
Verder lezen
Geheugenkastjes met zere plekken

Geheugenkastjes met zere plekken

Omgaan met jezelf
Geheugenkastjes met zere plekken Soms gebeurt er iets waar je heel heftig op reageert. Heftiger misschien dan een ander zou doen. Meestal is er dan een zere plek geraakt. En dan hoeft er maar dít te gebeuren, of dat gevoel wordt weer getriggerd. In dit blog leg ik uit hoe dat komt, en wat je eraan kunt doen. Geheugenkastjes met herinneringen In je hersenen staan een soort geheugenkastjes vol herinneringen. Dingen die indruk hebben gemaakt, krijgen zeker een plekje in zo'n kastje. En voor het gemak wordt er meteen een labeltje aan gehangen met de bijbehorende emotie: dit is verdrietig, dit is angstig, dit is eng. Hoe heftiger de gebeurtenis, hoe meer plek hij in je kast krijgt. Alle dingen die later gebeuren en er een beetje op lijken, worden…
Verder lezen
Trauma: wat is het en wat doe je eraan?

Trauma: wat is het en wat doe je eraan?

Coaching
“Je zit hier wel naast me op de bank, maar ik voel dat je er niet helemaal bent. Een deel van je staat vér daarbuiten. Het is angstig en verdrietig en wil niet dichterbij komen”. Dit is typisch iets wat je hoort op een workshop bij Johannes Schmidt, traumatherapeut. In een kring van geïnteresseerden werkt hij telkens met iemand uit de groep, die bij hem op de bank plaats neemt, terwijl de rest toekijkt. Alhoewel, toekijken is niet het juiste woord: er gebeurt iets met zo’n groep, een soort groepstrance waarin iedereen mee ‘resoneert’. Iedereen heeft wel een deel dat herkenning voelt bij datgene wat er bij de cliënt speelt. Elke keer als ik bij zo'n bijeenkomst ben, raakt het me hoe behoedzaam deze man met de mensen werkt. Hoe…
Verder lezen