Als je kind snel boos is

De ouders hadden het kind aangemeld omdat hij op school alsmaar ontplofte: als hij boos was raakte hij altijd verzeild in vechtpartijen en ander gedoe.

“Ik ben heel sterk, de hele klas is bang voor me”

“Ik zit in een ‘gang‘, en samen halen we buiten rottigheid uit”

“Als iemand me uitdaagt, dan ga ik vechten”

“Ik krijg altijd de schuld van alles”

“Ik zou me niet anders willen gedragen, dan ben ik niet meer stoer”

Een paar weken later…

“Alles is zó anders nu! X daagt me niet meer uit, het lijkt wel of hij aardiger is geworden. Ik reageer ook niet meer op hem.”

“Vroeger schoot mijn ‘thermometer’ in één keer van 3 naar 10 als ik werd uitgedaagd. Het lijkt wel of ik nu niet hoger meer kom dan de 6.”

“Het is zó raar: het gedrag dat ik eerst gewoon vond, met dat vechten, is nu niet meer gewoon. Nu ben ik gewoon rustig en maar af en toe boos. En dat allemaal door de gesprekken hier”.

Wat een verschil! Deze 12-jarige is bezig met de doorstart van zijn leven. Een enorme ommezwaai in imago, een heel nieuwe ontdekkingstocht naar hoe het ook ánders kan.

Je kind snel boos? Zo ga ik als coach te werk

Als ik kinderen coach die snel boos worden, dan pak ik dat via gesprekken en materialen op de volgende manieren aan:

1. Wat zijn de voor- en nadelen van je huidige gedrag? En wat zijn de voor- en nadelen van je nieuwe gedrag? Waar kies je uiteindelijk voor?
2. Welke kwaliteiten heb je al laten zien, en welke nog niet, en hoe kun je die nog meer inzetten?
3. Hoe ga je om met grenzen: hoe reageer je als iemand over jouw grens gaat? Hoe voelt dat?
4. Hoe werkt jouw ‘thermometer’: wat gebeurt er bij jou van binnen, voor je ontploft? Waar is nog het punt dat je een andere keuze kan maken?
5. Hoe kun je uitdagende opmerkingen leren negeren?
6. Welke 4 standaard manieren zijn er om op situaties te reageren? Welke past bij jou, welke is handig, welke gebruiken de mensen om je heen, welke zou je kunnen oefenen?
7. Wat denk en doe je nu, hoe zien mensen jou en wat wil je bereiken? Hoe wil je dat mensen je dan zien? Wat moet je dan kunnen en leren? En welk gedrag past daar nu bij?

Vaak al in 2-3 sessies

Soms is dit al met 2-3 sessies op te lossen. Heel belangrijk voor deze kinderen is dat ze erkenning krijgen voor hun gevoelens. Het ís ook irritant als je altijd de schuld krijgt. Of dat die ene jongen je altijd zo loopt te zieken. Met bovengenoemde jongen heb ik wat langer gewerkt, en het resultaat mag er zijn. Hij is minder snel boos, enorm gefocust op wat hij later wil bereiken als succesvol ondernemer en door alle focus op de kleine verbeteringen, is hij er zelf ook in gaan geloven dat hij kan veranderen.

Is jouw kind snel boos? Lees dan deze tips

• Een van de dingen waar een kind écht van kon ontploffen, was dat volwassenen altijd willen praten als hij of zij boos is. Dat kon bij deze jongen dan ook vreselijk escaleren op school: “Ze moeten me dan gewoon met rust laten.” Inzicht in hoe het brein werkt, helpt hem dan ook om weer rustig te worden: gewoonlijk blijf je bij irritaties binnen je ‘luikje’ en kun je jezelf weer kalmeren. Maar als het erger wordt en je ‘buiten je luikje’ gaat, dan kun je niet meer logisch nadenken, laat staan praten. Spreek samen met het kind af waar het dan even tot rust kan komen. Niet als straf, maar als ondersteuning, zodat het ‘mensenbrein’ weer rustig kan ontwaken.
• Kijk ook hoe het met je eigen thermometer gaat: hoe ga je zelf om met boosheid, welk voorbeeld geef je het kind? Hoe kun je hierin beter voor jezelf zorgen?
• En tenslotte: blijf het kind zien, los van het gedrag: welke behoefte zit er ónder het gedrag? Geef erkenning aan gevoelens van onmacht, irritatie, onrechtvaardigheid of frustratie. Dat haalt al een hoop spanning bij het kind weg.