De stress aan het eind van het schooljaar: de laatste toetsen, nog één kans om het jaar goed af te sluiten, vaak ook nog een toetsweek op het eind. En je ziet het als ouder gebeuren: je kind is er klaar mee… en jij eigenlijk ook.
Vaak voelen ouders steeds meer stress zo aan het eind van het jaar, terwijl pubers juist meer in de weerstand gaan.
“Hij doet gewoon niks.”
“Ze zegt dat het wel goedkomt, maar ik zie het gewoon niet gebeuren.”
Ik werd er soms gek van, die oudste van ons met zijn “Het komt wel goed mama“. Het ís ook goed gekomen en natuurlijk wás het al goed. Maar zo voelt het niet als je er middenin zit. In dit blog lees je tips hoe je hier beter mee om kunt gaan. Zodat het allemaal wat makkelijker gaat…
"Laat me!"
Het spanningsveld tussen loslaten en erbovenop zitten wordt in die laatste weken heftiger, want nu gaat het echt om ‘erop of eronder’, of liever gezegd: overgaan of niet.
Je kind wil gewoon met rust gelaten worden maar jij denkt: “Ja maar als ik niks zeg, gebeurt er straks helemáál niks meer”.
Terwijl je ook wel weet: hoe meer je pusht, hoe meer je kind in de weerstand gaat. Maar ja, je voelt de klok tikken, dus je zegt iets. Of iets te veel. En voor je het weet, kan het escaleren en gebeurt er nog minder…
Als je zelf in de stress schiet
Uiteindelijk wil je als ouder alleen maar helpen. Maar voor je kind voelt het vaak als:
Ze vertrouwt me niet.
Hij vindt dat ik het niet goed doe.
Ik word weer gecontroleerd.
En eigenlijk klopt dat soms ook een beetje. Want je bént ook gespannen. Je maakt je zorgen. Je voelt de neiging om in te grijpen en dingen bij sturen. Om alsnog te helpen zorgen dat het goedkomt.
Wat vraagt dit van jou?
Het paradoxale bij pubers is dat je juist meer bereikt als je zelf rustiger blijft. Eigenlijk is dát wat je kind nu nodig heeft. Maar hoe doe je dat?
Dit vraagt iets van jou:
- dat jij je eigen stress reguleert, zodat je niet meer vanuit paniek maar vanuit rust reageert
- dat je leert luisteren zonder oordeel: niet meteen reageren, stiltes laten vallen, meevoelen
- dat je soms kiest voor een wandeling of een grapje, in plaats van de zoveelste opmerking over ‘nog even doorzetten’.
Praktische tips die wel helpen
Rustig blijven
Focus op je ademhaling, ga naar buiten, pak even je rust. Help jezelf herinneren dat dit hún leerproces is en niet jouw rapport. Relativeer ook de situatie: ook als je kind niet overgaat, komt het goed. Dan gaat het gewoon anders dan je verwacht had. En pas als je echt rustig bent, kun je een gesprek aangaan.
Zinnen die helpen
– “Hoe kijk jij tegen die laatste weken aan?”
– “Wat vind je zelf lastig in deze periode?”
– “Wat vind jij dat ik juist wel of juist minder moet doen?”
– “Wat helpt jou vooral als het allemaal zoveel is?”
– “Zal ik even met je meekijken, of wil je het liever zelf uitzoeken?”
– “Wat werkt voor jou beter: even samen plannen of gewoon een checkmoment aan het eind van de dag?” (heel handig deze, 2 opties geven)
– “Hoe kan ik je supporten zonder me te veel te bemoeien?”
– “Wat is het eerste beginnetje dat je nu kunt maken?”
– “Waar maak jij je het meest druk om deze weken?”
– “Wat zou jij doen als jij in mijn schoenen stond?” (deze geeft je echt leuke inzichten!)
– “Wil je erover praten of liever met rust gelaten worden?”
Kies bewust voor meer vertrouwen (en ja dat is soms spannend)
Vertrouwen betekent niet dat je alles maar loslaat en nooit meer wat zegt. Maar meer dat je naast je kind gaat staan (in plaats van erboven) en samen kijkt hoe het gaat.
Zonder stress meer motivatie
De laatste weken van het schooljaar zijn het lastigst. De laatste loodjes… er is druk, er is vermoeidheid, het is mooi weer. Ze zijn het zat en voelen die vakantie al.
Zorg dat je als ouder stevig blijft staan, zodat je kind jouw stress er niet bij hoeft te krijgen.
En als je echt wat meer wilt duiken in het thema pubers en motivatie, kijk dan eens bij mijn online training ‘Motiveer je puber!‘, waarin je niet alleen leert kijken naar wat je kind nodig heeft, maar ook naar je eigen stuk.
