Keuzes, keuzes… huiswerk of leuke dingen doen?

Keuzes, keuzes… huiswerk of leuke dingen doen?

Stel, je kind heeft een slaapfeestje gehad en komt moe thuis. Het is zondagmiddag en hij heeft de komende week een toets die hij nog nauwelijks geleerd heeft. En hij wil dólgraag naar de sportvereniging, want op zondagmiddag is het daar altijd zo gezellig. En daarna kan hij dan zijn toets leren. Zelf schat je in dat hij dan straks te moe is om goed te kunnen leren. Wat doe je?

Wat mijn moederhart denkt…

Het gebeurde hier vandaag. Mijn moederhart wil hem laten gaan. Hij is pas 11, hij zal nog zoveel móeten in z’n leven. En wat is nou één toets op een mensenleven? Hij is helemaal weg van zijn nieuwe sport en zou daar het liefst al z’n dagen doorbrengen, dat is ook zó leuk om te zien.

Wat mijn strenge ik denkt…

De strenge stem in mij zegt: dit is niet handig. Hij wil graag naar de Havo en dan zal hij daar ook iets voor moeten doen. Eerst huiswerk, dan sport dus. En als hij dat zelf niet inziet, moeten wij er maar een stokje voor steken.

Wat de coach in mij denkt…

De coach in mij denkt aan de pubers die op de training “Ik leer leren” komen. Sommige zijn door de strenge stem opgevoed: die leren vooral omdat het van hun ouders moet, niet omdat ze daar zelf voor kiezen. Hoe help ik mijn kind zodat het zélf leert kiezen wat het beste voor hem is?

Stemmen in mijn hoofd

Net als in de film ‘Binnenstebuiten’ zijn die drie stemmetjes in mijn hoofd aan het discussiëren wat mijn standpunt gaat worden. En ik voel waar ze voor staan, het zijn precies de 3 egoposities uit de transactionele analyse, 3 rollen die we allemaal in ons hebben:

  1. De stem van het moederhart is het kind in mij: een kind wil spelen, plezier maken, en genieten. En vind ook dat het daar recht op heeft en kan daar zelfs kinderlijk om zeuren.
  2. De strenge stem is de kritische ouder die ik in mij heb: die heeft een erg sterke mening over wat wel en niet ok is, en baseert zich daarbij op alles wat ze in haar jeugd heeft gehoord van haar eigen ouders. Deze stem wil ook niet dat hij een onvoldoende haalt.
  3. De coachstem is de volwassene. Die zoomt uit en overziet het geheel: hij luistert naar de stem van het kind én naar die van de kritische ouder en begrijpt ze allebei. En kiest dan voor wat er in het hier en nu verstandig is.

Keuzes keuzes… naar welke stem luister je?

Misschien herken je wel van die situaties, waarin je ‘kindstem’ het overneemt (speelsheid, of meer het ‘Calimero-gevoel’ of de slachtofferrol). Of misschien herken je het wel, dat je kritiek voelt opborrelen over hoe iemand anders iets aanpakt met zijn of haar kind. Dan neemt je innerlijke ‘kritische ouder’ het over. Bij sommige mensen heeft de ene stem vaker de overhand, bij andere mensen de andere stem. De kunst is om te kijken wat bij jou helpt. Ze hebben allebei recht van spreken, en ze hebben allebei de beste bedoelingen. Raak je erdoor in conflict, met anderen of met jezelf? Dan is het goed om de ‘volwassene’ in te zetten. Die luistert eens links, luistert eens rechts, en neemt dan een wijze beslissing. In coachingssessies laat ik mensen wel eens op 3 verschillende stoelen zitten om de verschillende rollen een stem te geven.

Wat we uiteindelijk deden

Met onze zoon heb ik de volwassen stem gevolgd. We hebben hem verteld wat wij zouden doen, op basis van wat wij hebben meegemaakt in ons leven: als je moe terugkomt van het sporten, heb je én minder tijd én minder energie om te leren. En ook zijn gevoel erkend, dat sporten inderdaad veel leuker is dan leren, dat het een lastige afweging is. Maar verder hebben we hem vrij gelaten om te kiezen wat hem nu verstandig lijkt. Niet met een verborgen agenda (“Je mag het zelf kiezen, maar kies wel voor wat ík je adviseer!”) maar hem echt de ruimte gegeven om hierin te kiezen en te ervaren.

En hoe het afliep

keuzes

Hij heeft die dag zelf gekozen om niet te gaan sporten. Maar van leren is ook niet heel veel terecht gekomen… We zijn nu een paar dagen verder en terwijl ik dit schrijf, heeft hij de beruchte toets. Ik merk dat van binnen de ‘kritische ouder’ het bij vlagen overneemt. Hij had echt meer z’n best kunnen doen. Tijdens het ontbijt vanmorgen ging ik zelfs nog even de stof met hem doornemen. De ‘volwassene’ in me nam het gelukkig over. Nu is het klaar. Zijn leven, zijn leerervaring.

Maar ik ben wel héél nieuwsgierig hoe het is afgelopen…

Meer lezen? Ik heb een heel e-book over motivatie geschreven. Kijk hier voor meer informatie en vraag het gratis aan!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *