Familiebezoek met je puber: “Waarom moet ik eigenlijk mee?”

“Maar waarom gaan we daarheen?”
“Waarom moet ik eigenlijk mee?”
“Ik heb nog huiswerk”

Meestal krijg ik deze opmerkingen van onze pubers op het moment dat we weggaan. Familiebezoek, naar een verjaardag, een uitje met het gezin… alles wat zijn patroon van die dag (in ochtendjas rondhangen, Netflixen en gamen) ook maar enigszins onderbreekt. Zelfs bij het kerstdiner is hij in staat deze vragen te stellen.

Voormasseren

En denk maar niet dat we niet op tijd begonnen zijn met voormasseren. Vanaf vrijdagavond kondigen we aan: “Zondag gaan we naar X, zorg dat je voor die tijd alles af hebt”. Vaak begint dan het waarom-gesputter al, maar daarna verdwijnt het onderwerp weer naar de achtergrond. Zondag is immers nog zo ver weg.

En ach ja, waarom moeten de kinderen mee naar onze vrienden en familie? Ik ga ook niet mee als zij met vrienden afspreken.  

Natuurlijk proces

Als ze klein zijn gaat het vanzelf, dan laat je ze niet alleen thuis. En ja, je kinderen zijn ook zó leuk, die wil je natuurlijk ook laten zien aan al je vrienden en familie. Je zorgt dat er genoeg speelgoed of vermaak meegaat, als dat daar niet voor handen is. En je leert ze wat omgangsvormen, zoals iedereen begroeten, voorzichtig lopen bij de tafel met kopjes en glazen, netjes dankjewel zeggen.

En worden ze wat groter, dan gaan ze lekker buiten spelen als je op familiebezoek bent. En beginnen de discussies over beeldschermpjes: mag je in een kamer vol visite op je telefoon? Ik vind het geen gezicht, en zeg er wel wat van. En dan krijg je: “Maar we zijn wel samen bezig hoor, we doen juist heel sociaal!”.

Tot de vraag komt: “Mag ik thuis blijven?”. Niet meer dan logisch. En natuurlijk mag dat regelmatig. Ik ga vaak genoeg naar mijn moeder zonder man en kinderen.

Levenslessen

Maar toch… je wilt je kinderen wel iets meegeven. Of dingen ondernemen met het hele gezin. Dus er zijn dingen waar je gewoon vindt dat ze mee moeten. En eigenlijk is dat ook gewoon nuttig, want daar leren ze van:

• Dingen doen waar je geen zin in hebt
• Flexibiliteit
• Omgaan met autoriteit: doen wat je ouders zeggen
• Oefenen van sociale vaardigheden
• Verruiming van hun blik: hee, ik zag ertegenop en het was eigenlijk best leuk

Mooie levenslessen, zeker voor onze puber, die als levensmotto heeft “Ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk niet dat het leuk is”. Met het gezin zomaar naar een Centerparcs rijden voor een middagje zwemmen: “Hoezo dan? Moet ik echt mee?”.

En aan de andere kant: als ze niet meegaan, is dat ook weer leerzaam. Ze leren dan over zelfredzaamheid, zelfstandigheid, autonomie.

Tips voor als jij gedoe hebt rondom familiebezoek

Vind je het lastig om hier je weg in te vinden, thuislaten of meenemen? Bedenk dan vooral deze dingen:

1. Bij welke gelegenheden/personen vind je de aanwezigheid van je kind écht gewenst/nodig?
2. Wat is je dieper liggende reden: een ander (opa en oma) gelukkig maken? Of omdat je het zelf gewoon gezellig vindt? Of omdat je wilt pronken? En onderzoek of dat een goede reden is.
3. Verplaats je in je kind: hoe leuk is het daar voor hem/haar? Heeft je kind een volle week gehad of voor de boeg?
4. Hoe lang blijf je weg en is je kind zelf in staat alleen te blijven en bijvoorbeeld voor eten zorgen? En als er meer thuis blijven, hoe gaat dat samen?
5. Praat regelmatig met je kind over je waarden: welke dingen vind jij belangrijk. Bijvoorbeeld samen zijn, iets aardigs doen voor een ander, familie, etc. Zo leren kinderen nadenken over wat ze zelf belangrijk vinden in het leven.
6. Als je kiest voor ‘meegaan’, leg dan duidelijk uit waarom je vindt dat je kind mee moet – maar hou het kort. Kinderen moeten leren dat sommige dingen nu eenmaal moeten.
7. Bereid je kind voor wat de plannen voor die dag zijn, en wat je verwachtingen zijn.