10 tips om rustig te blijven tegen je kind

10 tips om rustig te blijven tegen je kind

Heb je een kind dat altijd overal tegenin gaat? Dat bij jou precies de juiste triggers weet te raken? Dan herken je vast wel hoe moeilijk het is om op die momenten zelf je rust te bewaren. Voor je het weet staan jullie allebei tegen elkaar te schreeuwen. In dit artikel lees je 10 tips hoe je zorgt dat jij rustig blijft, waardoor je ook meer de controle houdt.

Jij bent de ‘grote’ en je kind de ‘kleine’

Allereerst is het goed om voor ogen te houden dat jij de ‘grote’ bent en je kind de ‘kleine’ – hoe oud je kind ook is. Van jou moet je kind leren hoe hij met zijn eigen emoties omgaat. Als jij boos wordt omdat je kind boos tegen jou doet, dan ben je al geen leider meer: dan geef je je kind controle over jouw toestand. Blijf deze gedachte in je achterhoofd houden.

Hoe rustiger je blijft, hoe meer je kind van je leert. Maar… hoe dan? In dit artikel krijg je eerst tips waar je NU al mee kunt beginnen om verandering bij jezelf aan te brengen, om escalaties te voorkomen. En daarna volgen tips die je kunt toepassen op het ‘moment suprême’, als je kind iets doet of zegt dat jou triggert.

5 dingen waar je sowieso NU mee moet beginnen

1. Focus op het veranderen van jezelf

Rustig blijven is iets dat je kunt leren en daar is aandacht en discipline voor nodig. Geef dus prioriteit aan jezelf, omdat je weet dat het belangrijk is dat jij als ouder stevig in je schoenen staat. Dat betekent ook dat je moet werken aan je zelfrespect. En misschien moet je ook werken aan je perfectionisme: alles willen fixen zodat het op jouw manier gaat, binnen jouw tijdslijnen. Dat kan veel stress geven in een gezin.

Alles wat je wilt leren kun je oefenen in het dagelijks leven. Ben je bijvoorbeeld perfectionistisch van aard en moet je wat meer leren loslaten? Oefen dan eens door elke dat expres iets níet perfect te doen. Laat bij het was opvouwen eens een t-shirt binnenstebuiten, vouw je het gewoon zo op en leg je het in de kast. Au! Je kunt het!

En natuurlijk moet je ook zorgen dat jouw batterij opgeladen blijft. In dit artikel vind je 100 tips en ontspanningsoefeningen.

2. Vertraag je leven

Kinderen opvoeden kost tijd, je moet de tijd kunnen nemen om dingen aan ze te leren en uit te leggen. Misschien ken je wel het principe ‘volgen en leiden’: als je je kind in de meewerkstand wilt krijgen, helpt het om eerst aandacht te geven aan waar ze mee bezig zijn. Door zo met ze mee te ‘dansen’, kun je gemakkelijker weer de leiding nemen. Maar dat kost extra tijd. Heb je dat niet, schrap dan dingen uit je agenda. Wat ook erg helpt, is als je andere irritaties en afleidingen zoveel mogelijk verwijdert: bijvoorbeeld dat je minder het nieuws volgt, of bepaalde apps van je telefoon haalt, kijk eens bij jou wat de tijdslurpers zijn.

3. Oefen met assertief zijn

Assertief zijn, het is een woordje waar ik in mijn leven wel een soort van allergie tegen ontwikkeld heb. Maar ik bedoel ermee: durf te zeggen wat je wilt en wat je niet wilt. Als je dit van huis uit niet goed hebt geleerd, kan het van binnen blijven sudderen, tot je opeens ontploft van alle frustratie die het je heeft gekost. Oefen dan veel in het geven van je mening, in het zeggen wat jij wilt. Vraag in een winkel naar een artikel. Bestel in een restaurant expres iets van buiten de kaart. En ervaar dat je dat gewoon kunt, en hoe fijn het is om voor jezelf op te komen. Hiermee geef je ook weer een goed voorbeeld aan je kinderen: hoe kom je op een helpende manier op voor wat je wilt. Niet met drama of boosheid, maar gewoon rustig.

4. Bedenk 3 nieuwe tradities voor het gezin

Zeker als het al een tijdje minder gaat met de sfeer, als er vaak botsingen zijn, dan kun je het idee krijgen dat jullie in het gezin steeds meer uit elkaar groeien. En dan zie je alleen nog maar de negatieve dingen. En je kind ook! Als mama wat zegt, is het vaak ‘trouble’, over opstaan, opschieten, huiswerk, cijfers… Doorbreek dit patroon door een paar nieuwe leuke tradities in het gezin in te stellen. Bijvoorbeeld: elke dinsdag eten we pizza. Of elke avond na het eten gaan we een uur niet op beeldschermpjes. Of op vrijdag na het eten luisteren we samen naar elkaars favoriete playslist.

5. Oefen met dagelijkse affirmaties

Oefening baart kunst. En soms moet je je brein op weg helpen met het aanmaken van nieuwe patronen. Affirmaties zijn daar een goede ondersteuning bij. Bepaal eerst welke bij jou passen. Wat daarbij belangrijk is, is dat je er zelf achter staat, en er een bepaald beeld bij hebt waarom dit goed voor je zou zijn. En dan oefen je zo’n zinnetje door het een paar keer per dag hardop tegen jezelf te zeggen. Dit zijn een paar voorbeelden, je kunt er op internet nog veel meer vinden:

• “De enige die mijn emoties kan bepalen ben ik zelf”
• “Ik ga zitten en vragen stellen, in plaats van preken en gillen”
• “Ik oefen met het loslaten van perfectie”
• “Ik ben kalm en beheers mijn emoties”
• “Ik neem elke dag 15 minuten helemaal voor mezelf alleen”

En 5 tips om rustig te reageren als je kind je uitdaagt

Hoe meer je oefent met bovenstaande tips, hoe sneller je boze buien voorkomt. Maar als ze dan toch gebeuren, dan zijn dit de 5 tips om rustig te blijven:

1. Reageer niet vanuit je emotie

Niet ‘happen’! Blijf rustig… Zodra jij ‘hapt’, reageert, je stem gaat verheffen, emotioneel raakt, dan is dat een teken dat jij een ander toestaat controle te hebben over jouw emotie. Dit klinkt zen-achtig, maar lees het nog eens rustig door. En oefen deze zin: “Ik weiger om de controle over mijn dag/geluk over te geven aan …”. Dit punt gaat nog veel verder dan je denkt. Vaak schieten we als ouders in een kramp, uit angst dat een kind boos wordt of ontploft. Zo blijft je kind je in gijzeling houden, die spiraal moet je doorbreken.

Het tegenovergestelde is dat jij zelf bepaalt hoe jij je voelt, dat jij zelf zorgt dat je je angst/boosheid onder controle krijgt, dat je je niet laat leiden door mensen of situaties. Dit doe je bijvoorbeeld door op gezette tijden je rust te pakken, of te gaan sporten, goed voor jezelf te zorgen. Als jij je emoties beter onder controle houdt, is dat niet alleen voor jezelf fijner, maar geef je ook een goed voorbeeld aan je kind.

2.  Oefen op een andere reactie

Kinderen weten feilloos hoe ze ons kunnen raken met een blik of zucht of opmerking. De valkuil is dat we dan eindeloos gaan preken, of er een heel Patty-Brard-achtig drama van maken “Ik doe ALLES voor jullie en dan vraag ik je ÉÉN ding en dan doe JIJ….”. Hoor je jezelf al gaan? Hier bereik je niks mee, daar zijn ze echt niet in geïnteresseerd.

Bedenk vooraf eens wat de gevoelige punten zijn waarop je zelf vaak reageert, waar het vaak mis gaat. Is het bijvoorbeeld als ze zegt dat je een rotmoeder bent? Is het een bepaalde reactie, een bepaalde blik, frons of zucht? Kies er eentje waar je de komende tijd op gaat oefenen om anders te reageren.

Denk bijvoorbeeld aan zo’n voornemen als dit: “Als mijn kind zucht als ik hem iets vraag, dan ga ik daar niet meer op in. In plaats daarvan reageer ik op een andere, rustiger manier. Ik ga naast hem zitten en leg rustig uit welke keuzes hij heeft en wat de gevolgen zijn, geef een tijdlimiet en sta dan op en loop weg.”

Want hoeveel ruzies gaan er niet over die rommelige slaapkamer? Geef je kind gewoon de keuze: “Voor je naar bed gaat is je kamer opgeruimd. Als je dat doet, kun jij genieten van een heerlijk opgeruimde kamer om in slaap te vallen en wakker te worden. Kies je ervoor om het niet te doen, dan is morgen alles wat los op de vloer ligt verdwenen. Aan jou de keuze.”

Sowieso een gouden tip: leg vooraf al keuzes en consequenties uit. Door dan ook consequent die gevolgen uit te voeren (en bijvoorbeeld die zooi uit die kamer in een vuilniszak ergens een weekje op te bergen), leert je kind wat de gevolgen zijn van bepaalde keuzes. En als je kind dan inderdaad iets heeft gedaan zoals je wilde, geef dan gewoon een complimentje, niet al te overdreven: “Goed gedaan, dank je wel”, zonder er verder nog woorden aan vuil te maken.

3. Pauzeer even voor je rustig reageert

Oud gedrag gaat automatisch, nieuw gedrag heeft tijd nodig. Net als wanneer je leert fietsen: eerst moet je bij alles nadenken, voordat het uiteindelijk automatisch gaat. Dus las bewust pauzes in, zodra je in jezelf voelt welke kant het opgaat. Het ouderwetse ‘tot 10 tellen’ bestaat niet voor niets.

Sluit je even op in de WC, ga uit de situatie, haal even een paar keer goed adem. En voel dan weer de kracht in jezelf, je verlangen naar verandering. Deze situatie komt precies op het juiste moment: nú kun je er live mee gaan oefenen. En als je je herpakt hebt, dan pas besluit je hoe je reageert. Je kunt de mensen om je heen niet in bedwang houden, maar jezelf wel!

4. Adem in… adem uit… pick your battles

Soms is het ook goed om dit te beseffen:

• Je hoeft niet overal op in te gaan
• Je hoeft niet het laatste woord te hebben
• Je hoeft niet alles te corrigeren

Soms maak je het alleen maar erger, als je dat wel doet. En dan gaat de scène allang niet meer over waar het oorspronkelijk over ging, maar over hoe je kind op jou reageert en het respect dat je mist.

Geloof me, daar kun je later nog op terugkomen. Het helpt veel meer als je rustig blijft, de opmerkingen en zuchten negeert, en je eigen ding gaat doen. Later, als je je kind naar bed brengt, of samen in de auto zit, dan zul je merken dat je kind er zelf op terugkomt.

5. Doe het tegenovergestelde

Ga eens na wat je meestal doet als je boos, angstig of bezorgd bent. Wat is je oude patroon en instinctieve reactie? En doe dan eens het tegenovergestelde:

• Je wilt een lange preek gaan beginnen? Wees dan eens stil.
• Sta je daar meestal met de armen over elkaar? Ga dan eens rustig zitten in een ontspannen houding.
• Ga je steeds harder praten? Verander dan eens toon en volume.
• Schiet je in de sarcasme-modus? Beheers dan je stem en zeg gewoon iets eerlijks en vriendelijks.
• Ga je je kind enorm opjagen als het niet opschiet? Neem dan eens afstand en laat het gebeuren.
• Je wilt iets negatiefs zeggen tegen je kind? Noem dan eens iets positiefs.

Zie dit als een mindfulnessoefening: je voelt hoe je in een automatische reactie schiet, je herkent dat het gebeurt, en je kiest bewust voor het tegenovergestelde. Door zo je patronen te doorbreken zal het je steeds makkelijker afgaan om voor nieuwe manieren van reageren te kiezen!