Als je kind slaapproblemen heeft

Als je kind slaapproblemen heeft

Wat zou het toch fijn zijn: je brengt je kind naar bed, geeft een knuffel en kus en je kind gaat lekker slapen… In de praktijk gaat het vaak anders. Je kind:

• wil dat je erbij blijft liggen
• komt steeds uit bed
• is bang om alleen in het donker te zijn
• blijft steeds roepen dat je moet komen
• komt ’s nachts vaak naar je toe

In dit blog lees je tips om hiermee om te gaan.

1.     Slaapt je kind in het eigen bed?

Als je kind meestal in het ‘grote bed’ in slaap valt, al dan niet voor de hele nacht, dan kan dat gevolgen hebben op verder gedrag van het kind. Een kind dat op de plek van papa of mama ligt, staat dan in feite op dezelfde hoogte in de rangorde in huis. Dat kán zich uiten in een extreme eigen wil: je kind wil bepalen hoe de zaken gaan, wat zorgt voor slaapproblemen. Ik adviseer ouders in zo’n geval altijd om toe te werken naar de situatie dat het kind gewoon in zijn/haar eigen bed gaat slapen. Daarmee ‘ontlast’ je je kind ook van de druk die de andere plek geeft en laat je je kind weer gewoon kind zijn. Als er verder geen gedragsproblemen zijn, is samen slapen natuurlijk geen issue.

2.     Het bedritueel begint al beneden

Je zit samen gezellig een filmpje kijken na het eten, maar dan is het bedtijd. En dan begint het al… hoe kondig je dit aan? Hoe zorg je voor een gezellige en positieve overgang van ‘beneden’ naar ‘boven’? Hier is al je creativiteit nodig: vooraf aankondigen, afleiden, grapjes maken, keuzes bieden (ga je zelf naar boven of zal ik je dragen)… Je zult zelf merken: hoe minder je zin hebt in al dat gedoe, omdat je het gewoon zat bent, hoe lastiger het ook in de praktijk gaat.

3.     Je eigen stemming is bepalend

Je weet vast ook wel dat dit moment al bepalend is voor hoe het hele bedritueel gaat: als je zelf moe en gespannen bent, en even geen zin hebt in gedoe, dan lijkt het wel of het juist extra moeilijk gaat. Wil je echt iets veranderen aan de slaapproblemen, zorg dan eerst dat je sterk staat, dat je je ontspannen en genoeg voelt om deze uitdaging aan te gaan. Voor alleenstaande ouders is dit extra lastig, want je kunt het ook niet met elkaar afwisselen. Dus zorg dat je overdag een manier vindt om aan het einde van de dag nog voldoende energie te hebben.

4.     Hoe ga je verder om met het aangeven van grenzen?

Jouw houding naar je kind toe is zeer bepalend in de oplossing van deze situatie. Hoe ga je om met andere momenten waarop je kind iets moet wat het niet wil? Of iets niet mag wat het wél wil? Hoe geef je je grens aan? Vind je het lastig om je stem te verheffen? Om te zeggen: “En NU is het genoeg!”. Niet wanneer je al helemaal ontploft, maar nog daarvóór.

Kinderen hebben grenzen nodig, ze testen continu of die grens nog klopt. Als ouder heb je de opvoedtaak om de grenzen keer op keer duidelijk aan te geven, dat geeft veiligheid. Een liefdevol “Kom op, doe eens lief mee, mama is moe” is dan echt niet voldoende. Je kind moet ook leren herkennen wanneer het genoeg is: je verlaagt je stem, je kijkt strenger dan anders en je geeft kort en duidelijk aan wat je wilt.

5.     Leer je kind over positieve en negatieve gedachten

Ligt je kind veel te piekeren in bed? Is het bezig met dingen die gebeurd zijn, nare gedachten? Ga dan eens overdag praten over hoe het werkt met gedachten, je kunt het zelfs uittekenen: als je een nare gedachte hebt (straks komt er een monster, hoe moet dat nou met dat vriendje, gaat oma nu dood), dan krijg je een bang of verdrietig gevoel, wat ervoor zorgt dat je niet rustig in slaap kunt vallen.

Je kunt ook andere gedachten bedenken: ik ben veilig, papa/mama is in de buurt, het komt vast goed morgen met dat vriendje, morgen gaan we weer leuk spelen, en oma is in goede handen. Die geven een gerust gevoel, en met een rustig gevoel val je veel gemakkelijker in slaap. De belangrijkste les die kinderen kunnen leren is dat ze invloed hebben op hun gedachten. Gewoon door de vraag te stellen: voor welke gedachten kies je? En blijf oefenen om helpende gedachten te verzinnen, alsmaar opnieuw.

6.     Heeft het ooit iets engs gezien?

Veel kinderen in mijn praktijk hebben een paar jaar geleden filmpjes of foto’s van killer clowns gezien. Hoe kort zo’n moment ook, dit kan een heel heftige gebeurtenis zijn voor een kind en nog jaren zorgen voor slaapproblemen. Ouders gaan dan mee in het vermijden (want ja, hij is nu bang in het donker) en steken extra lichtjes aan, blijven er wat langer bij, en zo hou je het samen in stand.

Zorg dan dat er een moment komt dat je overdag eens rustig praat over die killer clowns. Wat is het ergste dat er kan gebeuren? Bestaan ze eigenlijk wel? Wat had je toen precies gezien? Misschien kan je kind het nog eens tekenen. En bedenk dan samen wat je ermee kunt doen. Verscheuren? Weggooien? En wat ga je de volgende keer doen als je aan een killer clown denkt?
Als dit hardnekkig is, weet dan dat ik dit in één sessie kan verhelpen met EFT.

7.     Let op je taalgebruik

Het kan ook helpen als je niet teveel mee gaat in de angst. Als ik bijvoorbeeld een EFT sessie heb gedaan, dan praat ik over de angst in de verleden tijd: “Toen je nog bang was” (want nu ben je het niet meer). Verder kun je bijvoorbeeld praten over de angst als iets wat je kind ‘heeft’, in plaats van dat het bang ‘is’. Je hebt een angst, en daar kun je vanaf komen. Je kunt ook het woordje ‘nog’ toevoegen: ‘je hebt nu nog angst voor het donker, en je gaat vanzelf leren hoe je wél in het donker in slaap kunt vallen’. Hoe overtuigender je zo praat, hoe meer je kind dit onbewust aanneemt.

8.     Spreek met je kind af wanneer het wél zelf gaat slapen

In mijn praktijk begin ik het vaak letterlijk te berekenen met kinderen: hoe oud denk je dat je gaat worden? Hoeveel jaar is dat nog? Hoeveel nachten zijn dat nog? En hoeveel van die nachten ben je van plan om bij papa en mama te slapen? Kinderen weten wel dat er ooit een eind aan komt. Daar kun je dus ook meteen een concrete afspraak voor maken: volgende week? Op je verjaardag?

9.     Leer je kind ontspanningsoefeningen

Er zijn veel ontspanningsoefeningen mogelijk bij slaapproblemen: via geluidsbestanden op YouTube, ga maar eens wat zoeken wat geschikt is voor kinderen. Of denk eens aan dit boek. Je kunt ook zelf met je kind oefenen, bijvoorbeeld de ‘body check’: terwijl je in bed ligt, ga je met je aandacht je hele lichaam af. Eerst ontspan je je voeten, dan je onderbenen, dan je bovenbenen, je billen, je rug en buik, je schouders, je armen, je nek, en tenslotte je hoofd. In een héél rustig tempo.

Of je doet een ademhalingsoefening: 4 tellen in, 8 tellen uit, en dat een paar keer achter elkaar. En bij elke uitademing blaas je weer wat gedachten en zorgen weg.

Zolang je aandacht bij je lijf is, is het niet bij zorgen of andere gedachten.

Als je wilt, kan ik ook een persoonlijke ontspanningsoefening voor je kind inspreken, informeer naar de mogelijkheden.

10. Massage bij slaapproblemen

Een heel fijne manier om te ontspannen, is contact met het lijf: massageoefeningen. Als jij van jongs af aan je kind masseert, leert het deze heel fijne manier van ontspannen. En misschien is het gewoon een beetje rustig aaien, misschien is het een fijne rugmassage.

En ook een gezichtsmassage is al fijn, deze gaat over punten die extra helpen om te ontspannen. Je kind kan dit ook bij zichzelf doen:

• Strijk een paar keer boven de wenkbrauwen van de neus naar de oren (aan twee kanten tegelijk.
• Vervolgens een paar keer onder het oog van de neus naar de oren (over het jukbeen).
• Vervolgens een paar keer van onder de mond tot aan de oren.

Je ziet het, inspiratie genoeg, om de slaapproblemen te lijf te gaan! Laat me maar eens weten hoe het gaat, en welke tip het meest geholpen heeft.