Als je kind je precies zo weet te raken

Als je kind je precies zo weet te raken

Een moeder zat met haar dochter bij me voor de tweede sessie. We hadden in de eerste sessie met de thermometer gewerkt aan het thema boosheid: hoe het eerst van binnen borrelt en dan stapje voor stapje erger kan worden, tot je opeens ontploft en niet meer terug kan. Ik had uitgelegd dat iedereen zo’n thermometer heeft, ook haar vader en moeder. En dat het dan de kunst is om het cijfer al te laten zakken als het nog niet te hoog is. Je kunt bijvoorbeeld even een pauze inlassen, iets anders gaan doen, afstand nemen.

De moeder stak van wal bij de vervolgsessie:

“Ik merk dat ze nog niet doorheeft wanneer mijn thermometer richting 10 gaat en dan tóch blijft doorgaan. Ze moet dan gewoon begrijpen dat ze moet stoppen.”

Ik moest glimlachen, dat meisje had zoveel mensenkennis dat ze precies wist welke triggers haar moeder konden raken. Hiervoor moest ik niet met het meisje werken, maar met de moeder. Met het meisje besprak ik vooral over ‘wat wil je bereiken op zo’n moment?’ en ‘hoe zorg je dat je dat op een slimme manier bereikt?’. Want bij een boze moeder bereik je meestal niet veel, of misschien juist het tegenovergestelde.

Jij bent de leider

De dagen erna hield de uitspraak van de moeder me nog langer bezig: ze moet stoppen als ze ziet dat mijn stoppen doorslaan. Want verwacht je dan van een kind? Zolang jij als ouder toestaat dat je kind invloed heeft op jouw ‘thermometer’, op jouw triggers en emoties, dan geef je de controle over jezelf uit handen. Net zoals wanneer je 15-jarige een meltdown krijgt als je haar telefoon afneemt of een andere consequentie oplegt: uit angst voor wat ze allemaal kan doen geef je dan toch weer in en ben je de controle kwijt.

Bij alle leeftijden helpt het als jij rustig blijft en de controle over jezelf houdt. En dat jij in al je poriën voelt dat jij de leider bent, dat je zelfrespect hebt en dat jij je kind kunt begeleiden naar kalmte. Dat je beseft dat er zoveel kan spelen bij een kind dat irritant en uitdagend doet. Soms is het gewoon nog niet in staat om rustig te blijven bij frustratie, soms is het al gewend om net zolang door te jengelen tot iets lukt – omdat ervaring uit het verleden heeft geleerd dat dat werkt.

Je kind is nog ‘work in progress’

Het is belangrijk dat je als ouders blijft zien dat je kind nog ‘work in progress’ is: veel dingen moeten ze nog leren, en jij kunt daarbij helpen, door je kind gereedschap te geven om met frustratie om te gaan. Je kunt bijvoorbeeld te zeggen: “Ik merk dat je vaak zo reageert als je moe bent of als je honger hebt” of “Ik merk dat als jij je zo boos voelt en wij zo tegen elkaar gaan schreeuwen, dat we er nog steeds niet uitkomen. Ik ga even naar boven de was doen. Als je er klaar voor bent zou ik het leuk vinden als je komt helpen en dan heb ik tips voor je hoe je met dit boze gevoel om kunt gaan”. En dan weglopen: niet preken, niet boos worden, gewoon rustig blijven en de leiding nemen.

Je puber doet bijvoorbeeld brutaal en irritant als je hem herinnert aan zijn planning voor school. Hij zegt dan dingen die jouw ‘triggers’ raken, en bij je partner weer andere punten. Maar als je dan toch in staat bent om rustig te blijven, dan zul je zien wat voor frustratie eronder zit bij zo’n jongen: ik kan het niet, niks lukt me, wat heeft het nog voor zin.

Wat kun je doen als je je zo laat raken?

Als je voelt dat je getriggerd wordt door de woorden/toon of het gedrag van je kind, blijf dan tegen jezelf zeggen:

• “Ik bereik zoveel meer als ik rustig blijf”
• “Ik laat mijn humeur niet door jou bepalen”

Ga naast je kind zitten, of geef je kind even de ruimte om af te koelen. Ouders zitten vaak veel teveel bovenop een boos kind, terwijl het echt even ruimte nodig heeft om af te koelen. Stel je voor dat jij van je baas een reprimande krijgt en ze blijft over je schouder staan meekijken of je het nu wel goed doet… Je zou er gek van worden!

Wil je echt leren om zelf rustig te blijven? Klik dan hier en ga met deze 10 tips aan de slag!