De herfstvakantie is al even voorbij, de tweede schoolperiode is volop bezig. Misschien heeft je kind net een toetsweek gehad. Dit is vaak het moment van ‘Oeps, ik had eigenlijk eerder moeten beginnen’. Maar ook het moment van: ‘Gelukkig, voorlopig even wat minder toetsen’. Misschien denk je dat ook als ouder: pfff, we kunnen even over wat anders dan school praten 🙂
Toch is nu wel een fijn moment om wat zaadjes bij je kind te planten over het ontwikkelen van goede gewoontes, over het bijhouden van de lesstof, zorgen dat je het nu al snapt en niet de avond voor je volgende proefwerk. Hoe kun je dat nou subtiel aanpakken? In dit blog lees je mijn tips.
De timing is nu perfect
Juist de weken na de eerste cijfers zijn cruciaal. Er is nog genoeg tijd om dingen bij te sturen, maar de eerste ervaringen liggen vers in het geheugen. Dat maakt dit een mooi moment om samen even te evalueren. En dan bedoel ik geen zwaar gesprek of een lijst vol verbeterpunten, maar dat je nieuwsgierig doet:
Wat ging goed?
Wat werkte niet zo goed?
Wat zou je deze periode anders willen proberen?
Zo’n moment van terugkijken en vooruitkijken helpt kinderen om verantwoordelijkheid te nemen zonder dat het voelt als kritiek. En als ouder kun je dat gesprek sturen, door de toon licht en open te houden. Geen sarcasme of wantrouwen of boosheid, blijf gewoon vriendelijk en geinteresseerd. Iedereen verdient 2e kansen, juist een puber die nog volop in ontwikkeling is.
Jahaa ik ga beter m'n best doen
Veel jongeren zeggen na tegenvallende cijfers: Ik ga beter mijn best doen. Al dan niet aangemoedigd door jouw aansporing om dat te doen. Maar ‘je best doen’ is te vaag. Beter is om je kind te helpen het voornemen concreet te maken:
“Wat bedoel je precies met beter je best doen?”
“Wat zou je nu anders willen doen dan vorige keer?”
“Wat hielp je toen het wél goed ging?”
Zorg dat het concreet en behapbaar is: de lesstof goed bijhouden, uitlegvideo’s kijken als je iets niet snapt, je huiswerk niet maken omdat het moet, maar om te checken of je het snapt. Of wekelijks je planning checken en bijwerken.
Kleine gewoontes zorgen voor grote winst
De meeste leerlingen onderschatten hoeveel verschil bijblijven maakt. Even kort herhalen na de les, vragen durven stellen, je huiswerk maken alsof het gecheckt wordt (dus echt met aandacht). Als je dit allemaal niet doet, dan gaat je docent de volgende les verder, maar haak je af omdat het ‘te snel’ gaat of ‘te moeilijk’ is. Bijblijven zie ik als een vorm van self care: je investeert in jezelf, om latere problemen te voorkomen.
Je kunt als ouder helpen door interesse te tonen zonder te controleren. Bijvoorbeeld:
“Waar heb je deze week iets nieuws geleerd dat eigenlijk best interessant was?”
“Wat snap je nu beter dan een maand geleden?”
“Zal ik even meedenken over een handig moment om te leren of wil je het zelf bedenken?”
Terugvallen hoort erbij
Nieuwe gewoontes ontstaan niet in één week. Er zullen momenten komen waarop het oude patroon terugkeert. Zie dat soort momenten dan weer als een kans om te onderzoeken wat het nog zo lastig maakt.
Je kunt je kind vertellen wat je ziet, maar echt: doe het zonder oordeel of boosheid:
“Je wilde eerder beginnen, maar dat is deze week niet gelukt. Wat maakte dat lastig?”
“Wil je iets aan je doel aanpassen, of wil je het volgende week opnieuw proberen?”
- “Wat kunnen wij doen om je te helpen hiermee te oefenen?”
Door samen te kijken wat helpt, leert je kind niet alleen beter plannen, maar ook omgaan met tegenslag. En dat is weer een vaardigheid die op lange termijn veel belangrijker is dan een goed rapport.
Tot slot
Ouders denken vaak dat motivatie iets is wat je kind heeft of niet heeft.
Maar in werkelijkheid groeit motivatie als kinderen merken dat hun inzet iets oplevert. En dat begint bij kleine successen.
Een goed voornemen is maar het begin. Wat je wilt, is een gewoonte die blijft.
Wil je dat je kind eens met iemand anders gaat reflecteren? Of wil je zelf tips hoe je dat bij jouw kind kan aanpakken? Boek dan gewoon een gratis en vrijblijvend kennismakingsgesprek in. Of kijk eens bij de cursus ‘Motiveer je puber!’: daarin leer je stap voor stap hoe je het als ouder aan kunt pakken om je kind in beweging te krijgen.
