Loslaten – hoe dan?

loslaten moederschap ouders moeder

Loslaten – hoe dan?

De ene ouder is er makkelijker in dan de ander: loslaten.

Kun jij het bijvoorbeeld mentaal aan, als… :

  • de kamer van je kind een rommeltje is
  • je kind onhandig doet tegen vriendinnen
  • je kind het leren steeds uitstelt
  • je kind niet uit bed komt en daardoor te laat komt
  • je kind dreigt te blijven zitten

Of ga je overal op in en wil je de boel redderen?

Met elke leeftijd van je kind zul je dingen tegenkomen waarin jij het anders zou aanpakken dan je kind. Wanneer moet je nu ingrijpen en wanneer moet je je kind het maar zelf laten ervaren? En soms wéét je rationeel wel dat je het moet loslaten, maar hoe dan? Dit is vaak onderwerp van gesprek als ik met ouders praat.

Hoe lekker zou het zijn als er gewoon een richtlijn was per leeftijd: welke situaties je wel of niet los ‘moet’ laten. Maar zo makkelijk ligt het niet. De ene situatie is de andere niet, de ene ouder is de andere niet, het ene kind is het andere niet. Dat maakt dat je levendige discussies krijgt op platformen waar ouders met elkaar praten over de opvoeding.

Waar ligt het aan als je loslaten nog lastig vindt?

Hieronder lees je allerlei factoren die kunnen maken dat het loslaten nog niet zo makkelijk is. Lees ze eens rustig door en ‘proef’ bij elk onderdeel hoe dat voor jou is of was:

  • Wat voor opvoeding heb je zelf gekregen? En wat vind je daarvan?
  • Welke overtuigingen heb je bewust of onbewust meegekregen van je ouders?
  • Hoe denk je over het oordeel van anderen?
  • Ben je perfectionistisch en hou je graag de controle?
  • Heb je nog meer rollen in je leven naast die van vader of moeder? Waar haal je je voldoening uit?
  • Hoe is de relatie met je partner? Wat is zijn/haar achtergrond?
  • Welke verwachtingen heb je van je kind?
  • Voel je het als jouw falen als jouw kind minder goed of snel meekomt?
  • Vind je je kind vaak zielig, heb je veel medelijden?
  • Ben je bang voor de toekomst van je kind?
loslaten

Over het algemeen zullen veel experts zeggen dat loslaten goed is: je kind leert fouten maken, je kind leert creatief worden, oplossingen verzinnen, tegen een stootje kunnen. Als je dat van jongs af aan al doet bij je kind, dan gaan deze dingen vaak vanzelf.

Maar als je je kind altijd ‘kort’ hebt gehouden en hij op zijn 15e opeens losgelaten wordt, dan mist hij nog een aantal vaardigheden om zelf te ‘zwemmen’. Dit is wat ik vaak in mijn praktijk tegenkom: een puber wíl niet meer zoveel controle. Maar de ouders zijn bang dat als ze de controle loslaten, het helemaal misgaat. En dan is het goed om te kijken hoe het stapje voor stapje kan, zodat je kind ook meer vertrouwen krijgt om dingen zelf te doen, en de vaardigheden ontwikkelt om door te zetten, zichzelf bij te sturen en positief te blijven.

5 tips om hoe je de controle wat meer los kan laten

Het loslaten van de controle op je kind kan dus voor veel ouders een uitdaging zijn. Hier zijn enkele tips die kunnen helpen:

  1. Vertrouw op de opvoeding die je hebt gegeven. Als je je laat regeren door angst is dat niet helpend. Blijf beseffen dat je kind niet de ‘jou’ is van vroeger, maar een product van een andere tijd, andere genen en opvoeding.
  2. Geef stapsgewijs meer verantwoordelijkheid, zodat jij stap voor stap meer vertrouwen krijgt. Durf kleine dingen steeds meer los te laten.
  3. Stel duidelijke grenzen. Juist als je loslaten spannend vindt, ga dan eerst loslaten binnen de door jou gestelde grenzen.
  4. Blijf in gesprek met je kind en met de andere ouder: op welke vlakken wil je kind meer vrijheid, en waar kunnen jullie als eerste mee aan de slag?
  5. Werk aan je eigen angsten en zorgen. Zoek desnoods zelf hulp! Ik heb regelmatig ouders in mijn praktijk om over dit onderwerp te praten. Het geeft zoveel inzicht as je snapt waar het vandaan komt, bijvoorbeeld waarom je zelf zo’n hoge lat hanteert.

Het gaat niet van de ene op de andere dag en van alles naar niks. Maar door stapsgewijs aan deze punten te werken, kun je controle langzaam loslaten en je kind steeds meer vrijheid geven. En daardoor ook meer zelfvertrouwen. En het mooie is: daarvan groeit je eigen vertrouwen ook weer!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *