Onze anders-dan-anders vakantie

Ruim voor de vakantie werd het duidelijk: het tafeltenniskamp van onze zoon ging wel door, maar zónder overnachting. En omdat het wel erg veel tijd zou kosten om hem dagelijks te brengen en te halen, besloten we er een eigen vakantie van te maken. We zochten een Airbnb in de buurt, ergens onder de rook van Rotterdam. Het werd een bijzondere ervaring!

Hoogtepunt van haar vakantie: alleen thuis

Sowieso was het bijzonder, omdat onze 13-jarige dochter niet mee was. Ze had ons allebei apart van elkaar bewerkt, al een maand geleden: “Als jullie nu alleen naar dat huisje gaan, blijf ik alleen thuis. Laat het maar even bezinken, neem je tijd…”

Ze was met goede argumenten gekomen en zag dit als hoogtepunt van haar zomer: 4 nachten helemaal alleen thuis. Aan de buitenkant deden we aanvankelijk nog even moeilijk en kritisch, maar van binnen wisten we allebei al dat we ja gingen zeggen. Ze was wel het kind dat dat kon en als er wat was, zouden we zo weer bij haar zijn.

Bezeten als ze is van lijstjes, had ze vooraf een heel schema gemaakt met wat ze ging koken elke dag en wat ze nog meer ging doen. Dus zo gezegd zo gedaan, we vertrokken zonder haar.

Sportluchtjes en nerdy uitjes

Mijn man en ik hadden dagelijks tussen 9:00 en 20:30 het rijk alleen. Zomaar met zijn tweetjes op vakantie na al die jaren! Elke ochtend brachten we onze zoon naar zijn gymzaal en gingen we op pad, ‘s middags thuis hangen vanwege de hitte, en ‘s avonds na het avondeten konden we hem weer ophalen. Hij sliep alleen maar bij ons, op zich al genoeg om zijn sportluchtjes achter te laten.

Overdag zijn we naar Delft geweest (eigenlijk wilde mijn man alleen de TU weer zien), naar Brielle, naar Blijdorp en naar Futureland op de 2e Maasvlakte. Dat laatste leek me een erg nerdy uitje, containers kijken, maar het bleek heel erg leuk is , ook voor kinderen en pubers!

Vakantie tussen olie-industrie en snelwegen

We hebben rare dingen meegemaakt in ons aparte huis, dat achter een wirwar van snelwegen lag, tussen een lelijk bedrijventerrein en een mooie groene dijk met schaapjes, met daarachter een fly-over met metro die elk kwartier langs denderde. Dagelijks reden we langs de olie-industrie van Pernis.

Van binnen waren er in huis ook wel dingen mis of onlogisch, maar ik had dagelijks erg leuk contact met de eigenaresse die het vanuit Spanje allemaal regelde. De vaatwasser is door haar zoon gefixt en hij kwam twee ventilatoren brengen tegen de warmte en chocolaatjes voor het ongemak.

Het is heel gek hoe je bij een eerste indruk dingen ziet, die je na een paar dagen niet meer ziet, ik ging me steeds meer thuis voelen! Bovendien was er aan de overkant een heerlijk natuurgebied om te wandelen en te rennen.

Dat-ging-maar-net-goed 1

Zelf heb ik een keer mijn vingers tussen de deur gehad: een zware schuifdeur die ik op een kier wilde zetten toen ik ging hardlopen, zodat ik er weer in kon. Opeens schoot hij helemaal dicht. Au Au, ik heb daar staan gillen om 6:30 ‘s morgens: “<Naam man> auwauwau beneden kom kom kom snel!!!”. Pas na een paar minuten begreep hij pas dat hij niet droomde en werd ik bevrijd… niks gebroken, gelukkig.

Dat-ging-maar-net-goed 2

Op een andere middag stond mijn man in zijn boxer op de trampoline te springen (geen buren in de buurt 😂) en liep ik ook de serre uit, de tuin in. Toen viel de deur achter me in het slot… stonden we daar buitengesloten, hij halfbloot. Nadat we alle deuren en ramen hadden gecheckt, bleef er maar één optie over: we sleepten een gammele hoge tafel van de voorkant naar de achtertuin, waarop hij – in boxershort- heel stoer klom, om over het hoge raam van de serre (het was er eentje zonder overkapping) de deur van binnenuit te openen. Een mens maakt wat mee.

Sommige herinneringen hoef je niet bewust te creëren, die komen gewoon vanzelf!

Eind goed al goed, we zijn weer thuis van vakantie en we leven allemaal nog. Laat het schooljaar maar beginnen…