Vol is vol…kan er nog meer bij?

Herken je dat, dat je agenda zó vol kan lopen? Ik zag het al weken van tevoren aankomen: eind november zou ik een week cursus hebben, gevolgd door het weekend waarin we de verjaardag van onze dochter vieren (visite, traktaties voorbereiden), en natuurlijk stond 5 december ook al voor de deur… Zo op het oog best te doen, al vond ik het toch al wel wat strak gepland na zo’n volle cursusweek, vol is vol tenslotte:

Zaterdag: dochter hockey, zoon voetbal, boodschappen, verjaardagsvisite ontvangen.

Zondag: uithijgen en surprises en traktaties voorbereiden.

Er kan nog meeeeer bij

Maar toen begon het universum mij uit te testen, alsof ik telkens nieuwe speldenprikjes kreeg:

• zoonlief wilde toch écht graag aan het scholenzwemtoernooi meedoen die zondag;
• een oproep van de voetbalvereniging voor de bardienst; geen van de andere ouders van ‘ons team’ kon deze verplichting op zich nemen die zaterdag;
• een uitnodiging voor een kinderverjaardag bij vrienden op zondagmiddag;
• dochter wilde ook bij hockey trakteren op zaterdagmorgen;
• een vriendin die vroeg of ik vrijdag kon helpen verhuizen;
• en nog een uitnodiging voor jarige achterneef op zondagmiddag;
• twee (!) extra hockeytrainingen voor onze dochter in datzelfde weekend, bovenop de reguliere wedstrijd van zaterdagmorgen.

En tussen al die oproepen en uitnodigingen las ik ook nog iets waar ik zélf graag heen wilde, óók al dat weekend: een middag familieopstellingen rondom het thema innerlijk kind. Maar ja… vol is vol, toch?

Hoe doe je dat? 5 tips

Ga er maar aan staan! Als het zó vol wordt dat het gewoon niet meer realistisch is, dan móet je wel gaan schrappen. We hebben keuzes gemaakt en dus ook ‘nee’ gezegd op een aantal dingen.

Heb jij ook wel eens zo’n situatie, dat er zoveel tegelijk op je af komt? Met deze tips zorg jij dat het allemaal behapbaar houdt:

1. Wat moet, dat moet.

Interessante vraag: moet het echt? Van wie? En moet het niet, dan doe je een andere keer, als je dan nog wilt. De vraag is of een bardienst valt onder ‘wat moet dat moet’, er zijn ook andere ouders die de handschoen op kunnen pakken, nietwaar? Dit heeft dus ook met je eigen waarden te maken. Ik vind dat we die 1-2 x per jaar dat we nodig zijn, ons ook wel moeten laten zien. En ik wil de coach niet in de steek laten, die doet al zoveel voor de club. Maar die extra hockeytraining op zaterdagmiddag, die konden we wel een keertje skippen.

2. Plan goed

Ik wist van tevoren dat dit weekend eraan zat te komen. Met een dochter die eind november jarig is, ben ik door schade en schande wijs geworden… De sinterklaassurprises voor school heb ik dus de week ervoor al op de ‘agenda’ gezet en waren al zo goed als af. Dat scheelt alvast weer! En die traktatie bij hockey, hoe moeilijk willen we het onszelf maken? Uitdeelzakjes met pepernoten en schuimpjes en iedereen was blij! Kon ik vóór mijn cursus al in huis halen – met het risico dat het gezin er al van begon te eten, maar dat is een ander verhaal…

3. Zorg dat je altijd tijd hebt om op te laden

Dat kan een avond rust zijn, in een weekend, of iets overdag voor jezelf: even wat me-time.

Voor mij was dat die middag voor mezelf op zondag. Als ik zo van hot naar her ren, dan ga ik sneller ademen en voel ik me gestrest en gehaast. Door momenten te pakken waarop ik weer even rustig kan ademhalen, en even rustig mijn aandacht bij mezelf naar binnen te richten. En dat kan ook even met een muziekje waar je blij of rustig van wordt. Na zo’n moment van ‘downtime’ kan ik er weer extra ‘uptime’ zijn voor de mensen om mij heen!

4. Vol is vol

Wat niet kan, kan niet. Een dag heeft maar 24 uur en jij hebt maar 2 handen. Dat wordt dus oefenen met ‘nee zeggen’: vriendelijk en beheerst, zie deze tips. Dus helaas, één van de twee kinderverjaardagen hebben we niet bezocht, we spreken wel een ander keertje met die mensen af. En die vriendin helpen verhuizen, dat kón gewoon niet, ik had die dag cursus. Hoe moeilijk ook om zoiets te weigeren.

5. Schakel hulpbronnen in

Als je een partner hebt: wat kan die doen? Wat kunnen je kinderen zelf doen? Welke hulpbronnen kun je nog meer inzetten? Terwijl mijn man zaterdag die bardienst op zich nam (zo ben ik dan weer wel, haha), kon ik met onze dochter naar hockey. En konden we daarna samen de boodschappen doen voor de visite die middag. En terwijl ik een pastasalade voorbereidde, kon hij alles klaarzetten voor het feest.

Die zondag

Toen ik bewust koos dat ik die zondagmiddag wél naar de familieopstellingen wilde (= mezelf opladen), moest ik wel hulp regelen, want ik kan nog steeds niet op twee plaatsten tegelijk zijn. Ik heb een andere moeder gevraagd of ze hem na afloop thuis af kon zetten. Zo kon ik hem vanaf de zwembadtribune nog een deel van de wedstrijd aanmoedigen, en kon ik toch op tijd weg. En kon ik bij thuiskomst samen met dochterlief haar traktaties voor maandagmorgen maken.

Ten slotte…

“Vol is vol” is een rekbaar begrip… en wat de één makkelijk aankan is voor de ander echt teveel. Het belangrijkste is dat jij aanvoelt waar je grens ligt en dat je zelf bewaakt dat je daar ook echt níemand overheen laat gaan.