Pieterpad – deel 3
In augustus 2017 ben ik met onze dochter Laura (toen 10) begonnen aan het wandelen van het Pieterpad. Dat is een langeafstandswandelroute, die loopt van Pieterburen in Groningen, naar de Pietersberg in Maastricht. Het verslag van deze wandelweek lees je in deel 1 . We zijn toen tot aan Gasteren gekomen, ten noorden van Rolde (Drenthe). In de herfstvakantie van 2017 liepen we weer 3 dagen, van Gasteren tot Schoonloo (lees hier deel 2). En nu deel 3, in de herfstvakantie van 2018: van Schoonloo tot Coevorden…
24 oktober 2018: Orvelterweg (Schoonloo) – Noord-Sleen (14 km)
De reis van Hoofddorp naar Schoonloo
Vandaag stonden we vroeg op, want om half acht moesten we in Hoofddorp al de bus naar Schiphol nemen. Daar aangekomen bleek onze trein naar Assen te zijn uitgevallen…oeps, hadden we ons voor niets zo gehaast!
We moesten alsnog een half uur wachten. Het bleef chaotisch deze reis, want met nog wat meer vertragingen en overstappen in Zwolle waren we uiteindelijk om half 12 in Assen. Wat ik vooral zo leuk vond was de voorpret van de afgelopen dagen en ook tijdens deze reis: we hadden er allebei weer ontzettend veel zin in! Het was de derde keer dat we een paar dagen Pieterpad gingen lopen, dus we waren al helemaal ervaren met wat we in onze tassen moesten meenemen.
Op station Assen was het lang wachten op de WC-sleutel, er kwam maar niemand uit die WC! Na een tijdje ging Laura nog eens vragen in de koffiebar. De sleutel bleek er toch te liggen en ze kreeg een croissantje voor het lange wachten. Yes, een meevaller!
In Assen namen we de Qbuzz 21 richting Schoonoord. Leuk om weer langs de eerder bewandelde plekken te rijden zoals Rolde en Schoonloo. Een half uur later stapten we uit op de plek waar we vorig jaar waren gestopt met wandelen, echt in the middle of nowhere langs de provinciale weg. In de gietregen!
De wandeling
We leken wel gek… maar we hielden de moed erin. Het was nog 20 minuten lopen voor we überhaupt weer op het Pieterpad zaten, bij De Wenning. We hadden onze regenjassen aan, maar onze broeken waren binnen mum van tijd doorweekt. We besloten deze barre tocht meteen even te filmen:
Even later klaarde het wat op en zo wisselden zon en buien zich af. Wat een prachtige bossen hebben we deze dag bewandeld, echt schitterend met de herfstkleuren, zeker als het zonnetje even door piepte.
Net voorbij het Oranjekanaal vond Laura het tijd voor een pauze: we spreidden ons kleedje en pakten onze e-readers. De dames die wij eerder gepasseerd waren, liepen nu ons voorbij. En zo ging het de rest van de dag, dan weer stonden zij stil, dan weer wij, om de beurt haalden we elkaar in.
We hebben wat af gezongen over moeders paraplu daar in de bossen van het Sleenerzand! Laura kende het liedje nog niet en vond het zo leuk dat ze steeds harder ging gillen bij het zingen…daar in dat lieflijke bos…
En toen het weer droog was gingen we weer even op ons kleedje liggen tot de volgende bui.
De vorige Pieterpadvakanties had ik het boekje bij me, of een kopie ervan, maar nu liepen we gewoon op de rood-witte aanwijzingen. Dat ging helemaal super, we zijn nergens verkeerd gelopen. Laura vertelde honderd uit over school, vriendinnen, en heeft ook een uurtje met muziek op gewandeld, ook wel lekker rustig voor mij… 🙂
De tijd vloog voorbij: na 15 km lopen werden we In de buurt van Noord-Sleen opgehaald door een hele lieve mevrouw van B&B Oes Tilber in Zwelloo. We mochten haar fietsen lenen om in het dorp een hapje te gaan eten. En daarna hebben we lekker gebadderd in het enorme luxe bad bij onze kamer. Deze eerste dag was goed geslaagd!
25 oktober 2018: Noord-Sleen – Dalerveen (15 km)
Vandaag kregen we een heerlijk ontbijtje in Oes Tilber. We deden het rustig aan en wilden pas rond een uur of 11 weer op pad gaan. We hebben toch de hele dag om over die 15 kilometer te doen… De aardige eigenaresse ons weer afgezet waar ze ons gisteren had opgepikt, even ten westen van Noord-Sleen. Daar gingen we weer, met onze rugzakken, en onze ongetrainde benen deden het wonderwel weer goed: we waren goed uitgerust!
Ten westen van Noord-Sleen liepen we zuidwaarts, de kerk van Sleen wees ons vanuit de vertede weg. Het landschap was anders dan gisteren: geen bossen maar open velden met rijen bomen.
Sleen is een leuk dorpje om doorheen te lopen! Rustige straatjes en mooie huizen. Vlakbij de kerk zagen we ‘het kleinste café‘ een paar vierkante meter met zelfbediening, wat zag dat er leuk uit! Bij de supermarkt hebben we broodjes voor de lunch gehaald en konden we even naar de wc. Toen liepen verder zuidwaarts het dorp weer uit, eigenlijk een lange saaie weg.
Ten zuiden van het dorp hielden we onze eerste pauze, we waren toen 5 kwartier onderweg. Even van het pad af op het land van een boer, lagen we beschut tegen de wind. Zo hebben heerlijk een uur op een dekentje gelegen, het waaide hard maar we hadden ook een fleecedekentje over ons heen, heel knus! Dit filmpje geeft de sfeer goed weer:
Toen het begon te regenen pakten we ons kamp weer in en gingen we verder op weg. Laura had muziek op haar koptelefoon aangezet, en zo kon ik lekker een tijdje in stilte mijmeren.
Het waren een paar lange rechte stukken richting Holsloot, een dorpje geklemd tussen een drukke provinciale weg en een snelweg. Ook daar hebben we ons kleedje weer even gespreid en wat gegeten. Voorbij het dorp begon het echt te hozen van de regen. Het was echt doorbikkelen voor ons, de gedachte aan die middag en avond hield ons op de been: we zouden gaan zwemmen in een warm zwembad!
In Dalerveen hebben we nog een kopje koffie gedronken, en rond 16 uur stonden we op de afgesproken plek waar we opgepikt werden door de eigenaar van ons volgende B&B: Bij Aquamarijn. Ik had vooraf met hem afgesproken dat hij ons zou afzetten bij de Huttenheugte, om ons daar die avond weer op te pikken Wat fijn dat het zo geregeld kon worden!
Het zwembad was afgeladen vol, het is natuurlijk schoolvakantie, maar we hebben ons prima vermaakt. En Laura was stomverbaasd dat ik in de wildwaterbaan durfde. In ons huis heb ik de reputatie van bangerik en doet ze dit soort dingen met haar vader. Ik vind de wildwaterbaan echt niet eng, maar zo leuk is het ook niet… en au au, nu ik minder vet heb was het af en toe wel pijnlijk!
Na het zwemmen zijn we weer afgehaald door ons B&B en kregen we een prachtige robijnrode kamer, zo luxe en sfeervol!
26 oktober: Dalerveen Coevorden (10 km)
De derde dag van onze wandelvakantie was nog natter dan nat! Na een heerlijk uitgebreid ontbijt hebben we uitgecheckt en zijn we weer afgezet op het punt waar we de dag ervoor waren opgepikt. Door de plenzende regen baanden we ons een weg richting Coevorden. We kwamen een paar gezinnen als tegenliggers tegen, even zot als wij! ‘s Avonds vond ik er eentje terug via Instagram op hashtag #pieterpad.
Onderweg oefende Laura om in het Frans tot 20 te tellen, dat zit er nu wel goed in. Het was te nat voor pauzes dus stappen stappen stappen. We passeerden een joodse begraafplaats en even later stonden we opeens voor de deur bij Centerparcs. Tjee, daar hadden we gisteren dus ook gewoon naartoe kunnen lopen! Maar zoals we het nu geregeld hadden, was het ook prima.
We vonden een nieuwe bezigheid: ik noemde allerlei hulpvragen van kinderen die het afgelopen jaar in mijn praktijk waren geweest, en zij verzon een oplossing. Ik raad haar aan om een vlog te beginnen met ‘Schrijf het Laura’ want ze is echt goed! Een gevleugelde uitspraak van haar was ‘Wees geen konijntje!’: ben je nieuw in de brugklas, wees geen bangerd, maar laat aan de anderen zien hoe leuk je bent. Niet overdreven, niet te opvallend, maar je moet wel iets dóen.
En zo wandelden we langzaam maar zeker Coevorden in. Via stadsparken en achterafstraatjes leidde het Pieterpad ons zo richting het station. De afgelopen dagen en ook deze ochtend probeerde ik nog voorzichtig of we het verder zouden proberen: richting Gramsbergen was nog 10 kilometer. Hardenberg zou nog 20 km zijn, dat was echt te ver nu met dit weer. Door die regen konden we ook niet op ons kleedje liggen!
Dus we besloten in Coevorden weer op de trein te stappen. Richting Zwolle, en daarna de intercity naar Schiphol. Zo waren we vrijdagmiddag zelfs op tijd thuis voor haar pianoles!
Een klein staartje
In Zwolle ontdekte Laura dat ze haar telefoon niet meer had… die bleek nog in de auto te liggen die ons vanmorgen had afgezet in Dalerveen. Diepe zucht… de dag erop ben ik met haar opnieuw naar Drenthe gegaan, dit keer met de auto, om die telefoon op te halen bij de B&B. Wat bizar, als je net 3 dagen gewandeld hebt, en met de trein en bus naar huis bent gegaan, om dan zo met de auto vroemmmm naar diezelfde plek te rijden. Maar gelukkig is haar kostbare bezit weer terug!
Ik ga eens bedenken hoe we de komende etappes gaan indelen… .
Compleet overzicht van onze etappes
- deel 1: Pieterburen-Gasteren (Drenthe) 66 km – aug 2017
- deel 2: Gasteren-Schoonloo (Drenthe) 40 km – okt 2017
- deel 3: Schoonloo-Coevorden (Drenthe) 40 km – okt 2018
- deel 4: Coevorden-Hellendoorn (Overijssel) 65 km – apr 2019
- deel 5: Hellendoorn-Laren (Gelderland) 40 km – dec 2019
- deel 6: Laren – Millingen aan de Rijn (Gelderland) 80 km – aug 2020
- deel 7: Millingen aan de Rijn – Afferden (Limburg) 51 km – feb 2021
- deel 8: Vierlingsbeek- Montfort (Limburg) 90 km – aug 2022
- deel 9: Montfort – Maastricht (Limburg) 72 km – feb 2023