Keeping up appearances

Maak jij wel eens schoon in je huis?

Ze vraagt het samenzweerderig, als we in haar keuken staan. Ik haalde net een lapje over haar viezige Nespressomachine. Als je 81 bent en nooit hebt schoongemaakt, dan ga je dat ook niet meer doen.

Ik mis dat gen

“Toen ik op jullie bruiloft kwam helpen met je jurk, zag ik hoe vies en zwart de vensterbank in jullie slaapkamer is. Ik heb er toen maar niets van gezegd”. Drie jaar na dato vertelt de geschrokken vriendin het alsnog, na een paar wijntjes. Blij dat ze het nu kwijt is. Ik zou nu gêne moeten voelen, maar nee. Ik kan er ook niets aan doen, ik mis dat gen. Het interesseert me niet zo, ik weet zoveel leukere dingen te doen dan schoonmaken.

Ik doe heus wel eens iets

Ik poets vooral op de plekken waar bezoek kan komen. Dus woonkamer, keuken en toilet beneden. Hoe vaker we visite hebben, hoe schoner ons huis. Ik doe wel eens de badkamer, als de stofwolken op de grond liggen. En de kinderkamers, die paar keer per jaar dat ze opgeruimd zijn en ik er de vloer kan zuigen. Maar de vensterbank in onze slaapkamer, verstopt achter vitrage en gordijnen, die staat inderdaad niet héél hoog op de prioriteitenlijst. Met nog zoveel andere plekken in huis.

En dan komt er een logé…

De paniek slaat pas echt toe als er een logé komt. Dan moet niet alleen beneden schoon zijn, maar ook boven. Keeping up appearances… Waarom eigenlijk? Waarom wentelen wíj ons wel in onze eigen viezigheid, maar wil ik daar een buitenstaander niet aan blootstellen? En waarom had ik de dag voor onze bruiloft die vensterbank niet gepoetst? Note to self… mocht ik nóg eens trouwen. Je weet maar nooit wie dan komt kijken boven.

…dan moet alles schoon

Laatst had manlief een vriend uitgenodigd een nachtje hier te slapen, voordat ze op vakantie zouden gaan. Ik wees hem erop dat er dan wel een hoop moest gebeuren in huis. En wat denk je? De volgende middag kwam ik thuis in een keu-rig schoon huis: alles gezogen, trappen ook, badkamer en WC’s. Ha! Hij is dus ook zo. Alleen hoorden we die avond dat de logeerpartij niet doorging. Voor niets schoongemaakt! Maar dan kan ik toch wel érg genieten hoor…

Opruimen, want de hulp komt

We hebben wel hulp in huis gehad ooit in die tropenjaren, toen we allebei veel werkten en de kinderen 1 en 2 waren. Hoe fijn was het, om na je werkdag in een fris ruikend huis thuis te komen?! Ik kan me het gevoel nog goed voor de geest halen, terwijl dat alweer 8 jaar geleden was. Toen ze bij ons stopte, vanwege haar studie, hebben we geen nieuwe meer gezocht. Het is ook wel gedoe, zo’n poets: dan moet je weer gaan opruimen omdat ZIJ komt. Dat vond ik vroeger als kind al zo raar. En bovendien hadden we altijd gedoe met het geld, niet genoeg cash in huis om klaar te leggen.

Zoveel mensen zoveel meningen

Dit onderwerp heeft op internet wel eens verhitte discussies opgeleverd:

Wááát?! Stof jij nooit? Dweil jij niet dagelijks?

Uiteraard overdreef ik daar een beetje, om de boel op scherp te stellen. En dat vind ik dan weer interessant: waarom hecht de één hier wel waarde aan, en de ander niet? Waarom winden mensen zich op over hoe een ánder het thuis doet? En hoe kan het dat we hierin zoveel van elkaar verschillen? Is het inderdaad wat je van huis hebt meegekregen? Hoe het hóórt? En als je dan zo bent, dat je altijd je huis op orde hebt en een paar uur per dag aan het huishouden besteedt, ben je dan ook in andere dingen zo perfectionistisch?

Een keurige coach met een keurige praktijkruimte

Een paar jaar terug begon ik mijn coachingspraktijk aan huis: bij elke cliënt die langs kwam, was ik vooraf nog gauw aan het schoonmaken. Ik moest toch wel op z’n minst de indruk geven dat IK mijn leven op orde heb. Als ik dan weer eens liep te wervelwinden tijdens het ontbijt, verzuchtte onze wijze 10-jarige: “Mama, die moeders moeten van jou leren dat ze het allemaal niet perfect hoeven te doen, dus jij moet juist zorgen dat het er hier niet perfect uit ziet”. Love him. Gelukkig heb ik nu een praktijkruimte elders, waar de viezigheid van het gezin niet binnenkomt. Toevallig heb ik er vanmorgen nog even gezogen! Het is er gewoon altijd schoon en netjes: daar kan ik keurig mevrouw de coach uithangen. Ze moesten eens weten…

Darwin

Als ik bij mijn moeder ben, dan zie ik wat een enorme stappen ik al heb gemaakt. Ik zou best eens een kijkje in de toekomst willen nemen, hoeveel verder onze kinderen gaan komen!