Teder tafereel

Ze straalde van oor tot oor, terwijl ze in het zwembad achterover leunde tegen de knieën van haar dochter-op-leeftijd

Heb je dat ook wel eens? Dat je een tafereel ziet dat je diep raakt? Waar je ogen steeds maar naar terugkeren? Ik had dat laatst in het zwembad van een bungalowpark. Eerder die middag had ik daar al 3 generaties vrouwen zien zitten in het ondiepe water: een oma met spierwit haar, met haar volwassen dochter, die met haar baby in een zwembandje speelde. Ze lachten en zwaaiden naar de kant, waar een nóg oudere mooie Indische dame zat toe te kijken.

Tederheid ten top
Toen ik even later weer keek, stond de oudere dame ook in het water, in badkleding, stevig ondersteund door haar dochter die ook niet piep meer was. Ze moet in de 90 geweest zijn, mager, ineengekrompen, haar voeten in het water en haar dunne beentjes erbovenuit. Haar dochter en kleindochter hielpen haar zakken, zodat ze kon zitten in het water. Haar dochter-op-leeftijd ging achter haar zitten met opgetrokken knieën. En terwijl de oudere dame daar zo lekker tegenaan hing, straalde ze van oor tot oor! Ze praatte met haar kleindochter en samen keken ze lachend naar het achterkleinkind dat in het zwembandje dobberde. Ik denk dat ze zo wel een uur met zijn vieren hebben gezeten.

Vier generaties geluk
Wat moet het voor die oude dame geweldig geweest zijn. In haar gebrekkig geworden toestand nog eens aan den lijve te voelen hoe een zwembad op je huid voelt. In haar rug gesteund door haar dochter, en lekker keuvelend met de jongere generaties. En hoe zou het zijn geweest voor haar dochter, de oma? Wat een rijkdom, met je kind en kleinkind én je moeder op vakantie. En voor de kleindochter, genieten van je kleine baby omringd door twee lieve wijze vrouwen. Maar de grootste geluksvogel is die kleine baby: wat een heerlijk warm en teder nest om in op te groeien!