De lessen van mijn dochter

08sep 2015 door Mariette Dietz Geen reacties

Om hulp vragen? Ik los het wel zelf op, want dat kan ik heus heel goed. Kijk maar! Zelf gedaan!

Herken jij deze uitspraak? Toen ik laatst zelf bij een coach was, bleek dit wel een van mijn thema’s. Altijd maar blijven zwoegen tot ik het zelf opgelost heb. “Zelluf doen” waren mijn eerste woorden vroeger, mijn moeder werd er gek van. Maar is het dan een probleem, alles zelf willen doen? Nou neuh. Want ik vind natuurlijk ook dat ik het zelf het beste en het snelste doe – dat hoort hier ook bij! Het wordt vooral een probleem, als je teveel hooi op je vork neemt en het allemáál zelf wil doen.

Zelluf doen

Toch zat het bij mij ook niet lekker, want mijn ‘zelluf doen’ had ook een andere bijsmaak. Misschien wel een oorzaak. Dat is een heel oud patroon, dat zegt: “Ik ben alleen in deze wereld, dus laat mij maar m’n gang gaan, en ik laat lekker niet merken hoe ik me voel”. Dat is natuurlijk niet altijd een helpend patroon. Het maakt me zelfs verdrietig als ik er even bij stil sta. Het is het patroon dat me soms verlegen maakt. Bang om mezelf te laten zien. Om het achterste van m’n tong te laten zien. En gelukkig heb ik mijn gevoel gevolgd en ben ik tóch op die coach afgestapt: een eerste stap.

Doe jij het anders, meid!

Je hoeft echt geen nare jeugd te hebben gehad om last te hebben van dit soort patronen. Soms krijg je het ‘kado’ van eerdere generaties, alsof het in de genen zit. In mijn familielijn (moeder-oma-overgrootmoeder) zit véél stilte: niet praten over wat je voelt, en ‘doe maar gewoon dan doe je al gek genoeg’. Toen ik dit ooit in een familieopstelling had neergezet, was dat zo bijzonder: daar werd ik geraakt door het inzicht dat ik nú het patroon kon doorbreken. Dat ik het ánders kon gaan doen, zodat de volgende generatie, onze dochter van 8, van die stilte bevrijd raakt. En ik voel dat alle vrouwen vóór ons dit alleen maar toejuichen: “Doe jij het ánders meid!”. En dat doet onze dochter met verve! In veel opzichten is ze zo anders dan ik. Of, is ze misschien meer de ‘ik’ die ik zou zijn zónder al die muurtjes die er nog voor zitten. Zo vrij, zo vrolijk, zo intens boos ook af en toe, zo heerlijk gek als ze daar zin in heeft. Ze danst letterlijk door het leven! Zelfs mijn moeder herkent het: ‘Als ik vroeger niet naar kostschool was gestuurd, zou ik net zo zijn als zij nu is’. Dit blije vrije meisje heeft daarmee een helend effect op ons allebei.

Project vrijmarkt…

Ze mocht een plekje op de vrijmarkt van het wijkfeest, maar wat bleek? Ze was de enige die zich opgegeven had. Het boeide haar niet, ze ging aan de slag: spullen uitzoeken en prijsjes erop plakken. Van binnen maakte ik me zorgen: straks zit ze daar alleen… en wat als het regent?… als ze maar wat verkoopt… Kortom: één grote ”Als dát maar goed gaat!”. De grote dag was aangebroken: haar vriendinnetje kwam meedoen, samen fietsten we met hun spullen naar de vrijmarkt. En wat bleek, ze mocht zelfs een kraampje in plaats van een kleedje. Ze stalden alles uit en de handel kon beginnen. Twee meiden van 8, en wat deden ze het goed de hele dag. Echt verkopen moesten ze nog wel even leren: “Dit is echt stóm” hoorde ik haar iets aanprijzen waarmee ze allang niet meer speelde…

… en de les die we ervan leerden

Ze hebben goed verdiend, maar daar ging het die dag niet om. Ze hebben zóveel geleerd: aan de voorbereiding vooraf, aan de dag zelf, aan het berekenen van wisselgeld, aan het onderhandelen, aan het verdelen van de buit… Maar ik zelf heb nog meer geleerd van deze ervaring: ik hóef me niet zoveel zorgen te maken. Ik mag vertrouwen hebben, het komt heus wel goed.

Toeval?

En als we het dan hebben over lessen hebben, en over mijn oude patronen op het gebied van ‘hulp vragen’… Hoe toevallig is het dat onze dochter op een avond de volgende tekst had opgeschreven?

Wat doe je als je het niet snapt?
3+14 = <ik weet het niet>
Ga niet anderen het antwoord vraagen
Vraag aan de geen die naast je zit: wil je me helpen?
Die geene zegt niet het antwoord maar helpt
14 je doet er 1 bij is:
En dan doe je er 2 bij dat is:
*^* Je helpt *^*