Werken met balans

En wanneer is je vrije dag?

Dat vroeg een oud-collega van de bank, waar ik een jaar geleden ben weggegaan. Een vaste vrije dag? Sinds ik ondernemer ben, werk ik zodra het kán! Dus als de kinderen op school zitten, als mijn man thuis werkt of vrij is, ik pak alle uren die ik kan, liefst ook in het weekend. Ik ben zo supergemotiveerd en zit vol plannen dat het niet eens in mij opkomt om mezelf een vrije dag te gunnen. Een beetje uit balans?

Voller dan vol

Gevolg is dat mijn dagen voller dan vol zitten: allereerst natuurlijk de zorg voor de kinderen die naar piano, dansen, hockey en voetbal moeten, overhoord moeten worden, regelmatig ontbijt en avondeten verwachten en met een vol broodtrommeltje naar school moeten. En een man. En dan het werk: ouders en kinderen die voor coaching komen, 2x per week Italiaanse les geven en 2x per week de training Ik leer leren. 2-3 avonden ben ik steevast op pad. En dan wil ik ook nog 3x sporten – ergens tussendoor… En blogs schrijven, en online trainingen maken…en… en…

Grenzen bewaken

Veel ouders zullen dit wel herkennen: hoe combineer je de zorg van werk en gezin? En juist met een eigen onderneming, wanneer er geen natuurlijke grens is aan je werktijden en -uren, moet je continu alert zijn dat je niet over grenzen gaat. Toch heb je mij de zin ‘Ik ben zoooo aan vakantie toe’ nog nooit horen zeggen. Dat komt omdat ik zoveel plezier heb in het werk dat ik doe. Ik sta te popelen om alles van mijn to-do list verder uit te werken en geniet met volle teugen.

Teamwork

Als een geoliede machine wisselen manlief en ik elkaar af: hij kan vroeg naar zijn werk, ik doe het ochtendritueel en ga werken. Kinderen uit school, ik bereid wat eten voor en vertrek voor een cursus, hij neemt het ’s avonds weer over en werkt ze daarna naar bed. En ergens bij onze eigen bedtijd komen we elkaar weer tegen… Eigenlijk zoals zoveel ouders de zorg afwisselen, zeker als ze in wisseldiensten werken.

Balans zoeken

Wat mij nog wel eens kan nekken, is de balans tussen ‘aandacht voor mij/mijn bedrijf’ en ‘aandacht voor de mensen om mij heen’. Vriendinnen die vinden dat ik weinig laat horen. Of schuldgevoel naar mijn gezin. Omdat ik zoveel van huis ben, juist in de avonden –  juist als ik ook de diepe voor-het-slapengaan-gesprekken met de kinderen kan voeren. Of even die topotoets kan overhoren. Ze zijn in een flits 10 geworden, als ik nog een keer met mijn ogen knipper, zijn ze 20…

Creatieve coaching

Laatst had ik het geluk om zélf bij een coach langs te gaan. De afspraak stond al, en ik kon mooi dit thema balans ter sprake brengen. Schoorvoetend… want ik voelde het niet echt als een probleem – ik red het toch prima allemaal? Ze liet me een mooie creatieve oefening doen, over alle dingen waar ik mijn tijd aan besteed (en wil besteden) en de inzichten die ik kreeg zijn nog van binnen aan het sudderen… wat mooi om vanuit het gevoel te gaan tekenen en er vervolgens zo op een afstandje naar te kijken! Ik weet nu in elk geval hoe ik de dingen minder ‘groot’ maak in mijn gedachten.

Lieve mama

Het hoort natuurlijk ook een beetje bij onze rol als ouders, dat we ons zorgen maken of we het wel goed genoeg doen. Gelukkig kreeg laatst dit briefje van onze dochter – en dan denk ik: we doen het zo gek nog niet…