15sep 2016 door Mariette Dietz Geen reacties
Welkom in de grotemeidenwereld

Welkom in de grotemeidenwereld

Persoonlijk
Huilend loop ik als verse brugklasser door de gangen van mijn nieuwe school. Ik kan het volgende lokaal niet vinden en de bel is allang gegaan. Hoe verloren kun je je voelen in zo’n eerste schoolweek? Ongesteld Diezelfde week, de avond vóór ik naar de brugklas ging, ben ik voor het eerst ongesteld geworden. Wat een timing! Mijn moeder ging er zo leuk mee om: ze toverde ergens gebak vandaan en gaf me een kettinkje cadeau. Om te vieren dat ik nu bij de grote meiden hoor. Yes! Wist ik veel wat me nog te wachten zou staan... dat voortaan mijn hele schoolleven maandelijks in het teken zou staan van onaangename verrassingen, doorlekken en snel de WC in schieten… Op naar de volgende les Op die ochtend, in mijn eerste…
Verder lezen
15aug 2016 door Mariette Dietz Geen reacties
De Wintertuin

De Wintertuin

Persoonlijk
Het boek dat mij deze vakantie het meest geraakt heeft, is De Wintertuin van Kristin Hannah. Het bracht mij terug bij een familieopstelling die ik een paar jaar terug tijdens een training heb gedaan: ik had iemand opgesteld als mezelf, met daarachter iemand als mijn moeder, en daarachter iemand als haar moeder (mijn oma). De drie representanten stonden daar op een rij, terwijl mijn begeleider en ik het van een afstandje in ons opnamen. Met een diepe zucht zei ze: “Ik voel zóveel stilte in deze lijn”. "Luister naar het verhaal van jullie moeder" In De Wintertuin zijn de hoofdpersoon en haar zus opgegroeid met een moeder die nauwelijks sprak of genegenheid toonde. De moeder bracht haar dagen in stilte door, liefst buiten in de kou op een bankje in…
Verder lezen
15aug 2016 door Mariette Dietz 1 reactie
Alleen op pad

Alleen op pad

Persoonlijk
Wat was het leukste van de vakantie? Om de beurt vragen we het elkaar, op de terugweg. Ik geef alleen wat sociaal wenselijke antwoorden, maar diep van binnen weet ik dat ik niet helemaal eerlijk ben. Het állerleukste van de vakantie.... Ik weet namelijk precies welk moment ik het állerleukste vond van de vakantie, maar dat durf ik niet hardop toe te geven. Niet die heerlijke wandeling in de bergen. Niet het uitje naar het klimpark. Niet het dagje naar Siena waar we alle trappetjes van de toren hebben bedwongen. Of de keren dat we zo fijn uit eten gingen. Of dat ik mijn zoveelste boek uit las. Nee, het is beschamend om te zeggen. Het áller-, állerleukste was de dag dat ik er helemaal in mijn eentje op uit…
Verder lezen
22jun 2016 door Mariette Dietz Geen reacties
Trouwdag vergeten

Trouwdag vergeten

Persoonlijk
Shame on me. Dat ik laatst in mijn ring moest kijken wat ook alweer onze trouwdag was. Ik lijk wel een vent. Ach, we zijn pas 3 jaar getrouwd: te kort geleden om daar al een eigen familietraditie van te hebben en te lang geleden om de precieze datum te onthouden. Ik zat er ook maar 1 dag naast! Geschokte reacties als ik dit aan iemand vertel, je eigen trouwdag niet meer weten, hoe kún je! Geen kadootje Ik lees wel eens over teleurgestelde vrouwen, als de man De Datum is vergeten. Geen kadootje, geen bloem, geen zoen. Oeps. Ik heb niks voor Hem. Kadootjes en ik, geen goede combi: ik geef er niet om, en het kost me grote moeite iets voor iemand te verzinnen. Vertel mij maar wat…
Verder lezen
15jun 2016 door Mariette Dietz Geen reacties
Keeping up appearances

Keeping up appearances

Persoonlijk
Maak jij wel eens schoon in je huis? Ze vraagt het samenzweerderig, als we in haar keuken staan. Ik haalde net een lapje over haar viezige Nespressomachine. Als je 81 bent en nooit hebt schoongemaakt, dan ga je dat ook niet meer doen. Ik mis dat gen “Toen ik op jullie bruiloft kwam helpen met je jurk, zag ik hoe vies en zwart de vensterbank in jullie slaapkamer is. Ik heb er toen maar niets van gezegd”. Drie jaar na dato vertelt de geschrokken vriendin het alsnog, na een paar wijntjes. Blij dat ze het nu kwijt is. Ik zou nu gêne moeten voelen, maar nee. Ik kan er ook niets aan doen, ik mis dat gen. Het interesseert me niet zo, ik weet zoveel leukere dingen te doen dan…
Verder lezen
29apr 2016 door Mariette Dietz 1 reactie
Stil

Stil

Persoonlijk
Ik ben geen vloeker. Maar toen ik het nieuws van vandaag las, kon ik me niet inhouden. Een spookrijder van 87 rijdt in op een auto met moeder en 3 jonge kinderen. Moeder overleden, kinderen gewond. Een week voor Moederdag. Wie liet die man de weg nog op gaan? Dat was mijn eerste primaire reactie – want natuurlijk ken ik de ins en outs niet. Ik denk terug aan iemand in mijn omgeving, over wie we discussieerden of die nog wel zelf kon rijden. “Ach, hij rijdt heel rustig, laat hem toch”. Maar wat als je een kind aanrijdt, of de moeder van een kind, of iemands hond? Om stil van te worden Eerder deze week las ik over Diana Koster, schrijfster, verloskundige en moedercoach. Zomaar overleden aan een hersenbloeding,…
Verder lezen
18apr 2016 door Mariette Dietz Geen reacties
Werken met balans

Werken met balans

Omgaan met jezelf, Persoonlijk
En wanneer is je vrije dag? Dat vroeg een oud-collega van de bank, waar ik een jaar geleden ben weggegaan. Een vaste vrije dag? Sinds ik ondernemer ben, werk ik zodra het kán! Dus als de kinderen op school zitten, als mijn man thuis werkt of vrij is, ik pak alle uren die ik kan, liefst ook in het weekend. Ik ben zo supergemotiveerd en zit vol plannen dat het niet eens in mij opkomt om mezelf een vrije dag te gunnen. Een beetje uit balans? Voller dan vol Gevolg is dat mijn dagen voller dan vol zitten: allereerst natuurlijk de zorg voor de kinderen die naar piano, dansen, hockey en voetbal moeten, overhoord moeten worden, regelmatig ontbijt en avondeten verwachten en met een vol broodtrommeltje naar school moeten. En…
Verder lezen