Geniet je? – met je pubers op vakantie      

Geniet je? – met je pubers op vakantie

“Geniet je?” appte mijn moeder om de paar dagen. “Je moet wel genieten hoor”. Soms kwam het net op een moment dat de donderwolken boven het gezin hingen. Jaja, echt genieten, op vakantie met je pubers…

Het begon al op de ochtend van vertrek. We zouden vroeg vertrekken, dus om 5:30 wekten we de kinderen. De ene puber stond binnen mum van tijd slaperig klaar bij de voordeur – haar spullen had ze de dag ervoor al klaargezet. De andere puber had 4x wekken nodig. Net op het punt dat de auto al helemaal gevuld was en ik ging kijken waar hij met zijn spullen bleef, stond hij op met: “Ik moet nog inpakken”.

Ze pakken al jaren zelf hun koffer, gelukkig, het enige dat we moeten bewaken is dat ze het op tijd doen. Hier was het mis gegaan. Het was mijn voorwaarde geweest toen hij vroeg of hij de avond ervoor nog mocht werken: “Als je spullen maar gepakt zijn”. En aangezien er een koffer met kleding in zijn kamer lag, was ik er naïef vanuit gegaan dat dat dus ook gebeurd was. Terwijl ik weet dat hij een uitsteller is.

“Hoezo gaan we zo vroeg weg?”
“Waarom doen jullie zo moeilijk?”
“Waar liggen mijn nieuwe korte broeken?”

Zo’n ochtend voor we op reis gaan willen we in een half uur weg en zijn we al wat meer gespannen: gaat alles goed, hebben we alles mee (we kwamen er ooit bij de Duitse grens achter dat de gesmeerde broodjes nog in de koelkast lagen), sluiten we het huis goed af, hebben de katten al eten, wie heeft de paspoorten, etc. Eigenlijk konden we er niks bij hebben. De argeloze vragen van deze puber duwden me net over het randje naar een flinke vloek: hoe kún je ons zo laten zitten? Je wíst dat we vroeg weg zouden gaan. En nu moeten we allemaal op jóu wachten!

Terwijl vader en dochter uit protest al in de auto klaar zaten, zocht ik mopperend mee naar die nieuwe korte broeken, die per ongeluk in papa’s kledingkast bleken te liggen. Ik denk dat hij me zelden zo boos had gezien.

Hoi hoi, we gaan op vakantie

En daar reden we het dorp uit, hoi hoi we gaan op vakantie, in de auto werd de sfeer niet beter op. “Ik snap niet waarom jullie zo boos deden”.  Ga maar eens in discussie met een puber die nog niet zoveel empathie voelt en ook gewoon net zo koppig is als zijn vader. Hoe ik het ook probeerde uit te leggen, er kwam totaal geen begrip. “Ik vind nog steeds dat ik gelijk heb.”

En dat was tekenend voor de rest van de vakantie… Hoe idyllisch onze vakantieplekken ook waren en hoe leuk ze het ook hadden met de andere jongeren die er waren – met bijbehorende nachtelijke escapades: er waren best vaak donderwolkjes in het gezin. In de vorm van ruzies, onbegrip, boze buien, voet bij stuk houden, niet mee willen helpen. De hittegolf die Europa teisterde droeg daar vast niet aan bij. De pubers lagen het liefst hele middagen met hun telefoon op hun bed in de stacaravan, elk in hun eigen kamertje van 2 m2. Liefst ook nog met de airco aan, al stonden we dat maar met mate toe. Ga lekker zwemmen!

“Wel een klus hoor, zorgen dat iedereen het leuk vindt”

“Geniet je?” weer zo’n appje. Ja hoor mam, ik geniet enorm! Voor de vakantie had ik er met haar een gesprek over: hoe zij het zelf vroeger maar moeilijk vond, zo’n vakantie met het gezin, dat ze het iedereen naar de zin wilde maken. Zelf vond ze er weinig aan, als wij maar blij waren. Ik heb dat destijds nooit aan haar gemerkt, daar ben je als kind helemaal niet mee bezig. “Klus voor je hoor, iedereen gelukkig maken”, zegt ze me elke keer. En dan zeg ik altijd stoer: “Nee hoor, dat is mijn taak niet, iedereen gelukkig maken, dat moeten ze zelf maar regelen.”

Dus daar zat ik dan in mijn geliefde Italië, op een hete camping, met kinderen die alleen maar boos kijken, grommen, niks willen, en een man die met die warmte niet echt van uitstapjes houdt. Pubers die álles vermoeiend vinden. Maaltijden bedenken die zo min mogelijk gedoe opleveren. En dan al die discussies, tussen de kinderen onderling of tussen vader en kind… elke keer kiezen of ik ga bemiddelen of dat ik me afzijdig houd. Soms barstte bij mij ook de bom. “Nu ben ik het he-le-maal zat hoe deze vakantie gaat!”.

“Geniet je?”

En ja, ik heb ook genoten

Natuurlijk was het niet alleen maar kommer en kwel, er waren ook heel veel leuke dingen:

  • De paar uitstapjes met mijn man, even lekker wandelen of de toerist uithangen, een dorpje of museum in. En een dagje naar Pisa met de pubers voor de beroemde fotoshoot bij de toren.
  • Gewoon lekker met een sudoku bij het zwembad liggen en kijken naar onze dochter in het water die voor het eerst vrienden heeft op vakantie en intens meegenieten van haar gelach en geschreeuw.
  • De stoere verhalen aan het ontbijt over hun avonturen van de avond ervoor.
  • Het feit alleen al dat broer en zus – die thuis langs elkaar heen leven – nu sámen opgedoft uitgingen “Leuke fit heb je aan” “Dank je, jij ook”
  • Met zoonlief ben ik een dagje naar een stad geweest om gewoon wat rond te lopen op de markt. Vol afschuw zag hij als vakkenvuller hoe al die graaiende mensen de kledingbakken overhoop haalden. En drie kwartier lang hebben we alle mannengeurtjes bij de Douglas getest, lekker in de airco.
  • De gesprekjes met Italianen op de camping of onderweg. Hoe ouder ik word, hoe gekker, als een echte Gerda spreek ik iedereen aan.
  • De wandelingen die ik in mijn eentje maakte, zelfs een ultieme hike van 7 uur in de hitte.
  • De leuke gesprekken die er ook waren met de kinderen, over de wereld, het leven, de liefde.

De kunst is ook gewoon om te kijken naar wat er wél is. Steeds opnieuw. En daarop te focussen. Over een paar jaar hebben we alleen nog het fotoalbum vol zoete foto’s dat ik gisteren heb samengesteld en dan ben ik dit blog allang weer vergeten. Die vakantie van 2022, toen de kinderen nog meegingen, dat was écht genieten samen!

En… ik ga volgende week gewoon nog een paar dagen in mijn eentje op wandelvakantie 🙂

Vind jij dit ook lastig?

Zou jij willen leren hoe je hierin wat beter je grenzen kunt bewaken en tijd voor jezelf kunt pakken? Neem dan eens contact met me op. Je kunt een gratis kennismakingsafspraak bij me inplannen en dan kijken we samen of er een match is.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site werkt met cookies: wil je verder gaan, ga dan eerst akkoord met het gebruik hiervan. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies', zodat je niet eerst allerlei aparte toestemmingen hoeft te geven. Als je doorgaat op deze website zonder je cookie-instellingen aan te passen of als je klikt op "Accepteren" dan ga je akkoord met deze instellingen.

Sluiten