Mijn blogs

16nov 2014 door Mariette Dietz Geen reacties
Krijg je stress van Sint? 10 praktische tips

Krijg je stress van Sint? 10 praktische tips

Opvoeding
Lieve help, het is weer begonnen… kon ik maar tot 6 december onder een steen kruipen. Daarna wil ik er wel weer onderuit komen en lekker onder de kerstboom genieten van de decemberweken! Zo heb ik er jaren over gedacht. Gelukkig kan ik er steeds beter mee omgaan. In dit artikel lees je 10 tips waarmee dat jou ook gaat lukken. Stress op stress... Sinds we een dochter hebben die eind november jarig is, gaat de intocht van Sinterklaas altijd gepaard met een hogere dosis stress. Ik maak het mezelf ook altijd wel heel ingewikkeld: ik koop verjaardagskadootjes  namens ons én namens beide oma’s; en voor 5 december ook weer namens ons en namens de oma’s. En dan natuurlijk de traktaties op school en op de BSO, een partijtje, schoenzetten,…
Verder lezen
14nov 2014 door Mariette Dietz 1 reactie
Het grote geheim

Het grote geheim

Opvoeding
Het grote geheim ‘Ik heb een geheim en ik mag het aan niemand vertellen, dus jij mag het lekker niet weten’, zei ik tegen mijn buurmeisje Annemarie, toen ik haar ’s morgens ophaalde voor school. We waren een jaar of 8. De dag ervoor had mijn moeder mij het geheim van Sint verteld. Ik zie me nog zitten op een stoel in de keuken. En natuurlijk mocht ik het aan niemand vertellen, ook niet tegen dit buurmeisje. Ze was enorm nieuwsgierig en probeerde mij op allerlei manieren uit te horen. Ik genoot van mijn positie, liet de hele dag niets los en liep rond met een enorm trotse big smile. "Het is geheim, ik mag er niet over praten" Ondertussen werd zij helemaal gek. Ze dwong me uit school bij…
Verder lezen
03nov 2014 door Mariette Dietz Geen reacties
De kaart is niet het gebied

De kaart is niet het gebied

NLP, Omgaan met de ander
‘Mag ik friet?’, vroeg onze dochter in het zwembad. ‘Nee,’ zei ik ‘Je hebt al een ijsje gehad,  dat vind ik wel genoeg voor vanmiddag.’ ‘Boehoehoe, normaal krijgen we al-tijd frietjes en snoep en ijs!’. Hoe reageer je dan? Dit blog in de serie NLP Vooronderstellingen gaat over: De kaart is niet het gebied: de woorden die wij gebruiken zijn NIET de gebeurtenis die zij weergeven. Ieder heeft zijn eigen model van de wereld Wat gebeurt er hier? Cru gezegd hebben we te maken met 2 botsende wereldmodellen. We hebben van binnen allemaal ons eigen wereldmodel: hoe we de dingen die we zien/horen/meemaken voor onszelf weergeven. We filteren dingen weg, generaliseren dingen, trekken conclusies op basis van onze eigen ervaringen en herinneringen. Daardoor komen we in een bepaalde stemming, waardoor…
Verder lezen
03nov 2014 door Mariette Dietz Geen reacties
Afscheid van de kinderopvang

Afscheid van de kinderopvang

Ouderschap
Afgelopen week was het zover: na 9 jaar namen we afscheid van de kinderopvang. Vanaf nu moeten we de zorg zelf regelen. En dat allemaal vanwege de sportlessen van onze kinderen. Ik vond het best een stap om formeel afscheid te nemen van deze vanzelfsprekendheid. Kinderopvang was mijn me-time We hebben altijd van de opvang gebruik gemaakt: sinds we vader en moeder waren, gaven we de zorg 3 dagen per week helemaal uit handen. En wat kon ik soms naar deze dagen snakken, zeker toen ik 2 kleine peutertjes had! Een dagje werken was voor mij een dagje uitrusten. En ongegeneerd tankte ik soms een dagje bij thuis, als de kindjes op de opvang zaten. Voor mij was dit dé manier om er op de andere dagen met al mijn…
Verder lezen
20okt 2014 door Mariette Dietz Geen reacties
Supermama to the rescue!

Supermama to the rescue!

Ouderschap
Zoals elke schooldag lopen we maandagmorgen nét op tijd de tuin in om onze fietsen te pakken. Net op dat moment moet zoonlief nog even zijn voetbal oppompen. Pinnetje erin, fietspomp erbij, en we beginnen. Maar de bal blijft slap. En al z'n andere ballen zijn ook halfleeg. Ik zeg dat we geen tijd meer hebben en weg moeten. Zijn wereld stort in: “Maar dan hebben we geen bal op school!” “Joh, dan heeft een ander toch wel een bal mee” “Nee, niemand neemt nooit een bal mee” “Maar er is toch een bal van de school?” “Ja, dat is déze!” Hij en zijn bal Oh jee. Onderweg naar school -zonder bal- dringt de essentie tot me door. Ik voel me Megamindy, nee, Supermama to the rescue! Zijn bal is…
Verder lezen
19okt 2014 door Mariette Dietz Geen reacties
Mijn 10 smoezen om niet te gaan hardlopen

Mijn 10 smoezen om niet te gaan hardlopen

Persoonlijk
Ik ben niet zo'n happy runner die met een brede glimlach haar schoenen aantrekt en vervolgens stralend over de paden vliegt... ik ben zo'n hardloper die vooral héél blij en opgelucht is als ze klaar is: dat hebben we weer volbracht! Dat schreeuw ik vervolgens enorm van de social daken, om mij dan trots te wentelen in de complimentjes van al mijn vrienden. De motivatie om te gaan is vaak ver te zoeken, mijn enige houvast is mijn doelstelling om 3x in de week te gaan, enig gevoel voor discipline, en mijn verlangen naar het voldane gevoel als ik klaar ben. Een maand niet gerend Vanmorgen keek ik eens in Runkeeper wanneer ik voor het laatst gerend had. Een maand geleden! Ik zag hoe al m’n virtuele renmaatjes de afgelopen…
Verder lezen
16okt 2014 door Mariette Dietz 20 Reacties
Microtie: omgaan met een ‘frommeloortje’

Microtie: omgaan met een ‘frommeloortje’

Persoonlijk
Vlak na haar geboorte was het mij nog niet opgevallen. Tot de verloskundige ernstig zei: ‘Hebben jullie al gezien dat haar oortje niet goed is?’. Nu zag ik het ook, in plaats van een oortje zat er rechts alleen wat kraakbeen en een lelletje, geen oorschelp en ook geen opening. Geen ontspannen kraambed, we moesten de volgende dag naar het ziekenhuis voor allerlei controles. De dokters en verpleegkundigen dromden om haar heen, zo bijzonder vonden ze het. Microtie atresie heet het, in de volksmond een ‘frommeloortje’. Het komt voor bij 1 op de 10.000 baby's en heeft geen duidelijke oorzaak. In Nederland worden er jaarlijks 25-35 kinderen mee geboren. Een 'frommeloortje' dus In de maanden die volgden is ze op van alles gecontroleerd. Echo’s, oogarts, kinderarts, erfelijkheidsonderzoek en natuurlijk de…
Verder lezen