Zoek als introvert maar eens een vriend(in) op de camping

“Jullie moeten me niet zo onder druk zetten!”, barstte ze halverwege de vakantie uit. 13 jaar, nooit echt vriendinnetjes op de camping gehad, tenzij iemand anders haar kwam ‘halen’. Ze is wat meer verlegen en op zichzelf. Maar dit jaar zou het anders gaan: “Ik ga dit jaar aan mijn sociale leven werken”, was vooraf haar goede voornemen, “Ik ga zelf op zoek en zorgen dat het lukt”. 

Boomer-ouders

Er waren de eerste week nog weinig mensen, sowieso weinig Nederlanders, en al helemaal geen meisjes van 13, leek het. Haar broer had de eerste dag al een vriend en verzamelde zo een groepje met wie hij dag in dag uit optrok. Alles beter dan bij die boomer-ouders zitten, die alleen maar cringe opmerkingen maken. Degene die vooraf het minst zin had in deze vakantie, was eigenlijk het snelst ‘onder de pannen’…

Hard werken aan haar netwerk

Maar zij… dapper meldde ze zich op gezette tijden bij het Italiaanse animatieteam en deed ze in de brandende zon mee met volleybal, badminton en tafeltennis. Ook al had ze geen zin en voelde ze zich niet goed genoeg, gedreven als ze is wilde ze werken aan haar goede voornemen en dus aan haar netwerk. Maar de andere kinderen die meededen waren allemaal Italianen die geen Engels konden en dan met name jongens. Op deze leeftijd zijn die nog niet echt een target…

”Daar op de hoek zit een nieuw meisje”

Er arriveerden steeds meer Nederlanders. Ik wees haar erop: kijk, daar zit ook een meisje van jouw leeftijd. En samen liepen we er expres langs om even te gluren, en oefenden we lachend met openingszinnen, maar er gebeurde niets. Dan weer zei haar broer: “bij de schommel zit een meisje alleen met haar telefoon, echt wat voor jou“. Maar ja, hoe spreek je die aan? En hoe weet je of het een leuk meisje is? Straks zit je er mooi aan vast.

Uiteindelijk ontstond er toch een groepje Nederlandse kinderen dat zich bij de tafeltennis verzamelde ‘s avonds, en ging ze meedoen. Ze sprak wat meiden aan, kleine gesprekjes, een eerste stap waar ze ook zelf heel trots op was. Maar meer werd het niet echt met die meiden, ze had er niks mee.

”Jullie begrijpen mij niet!”

Op een avond laat kwam, na weer een hint van ons, de uitbarsting. Niet gek, want ze was al teleurgesteld in zichzelf en nu voelde ze zich ook nog mislukt naar ons toe. Ze gilde boos vanuit haar tentje dat we haar met rust moesten laten en dat we haar niet begrijpen. Ik vond het pijnlijk, want ik begreep haar juist zo goed. Ik was ook zo, ik kon dat ook nooit zo goed vroeger en bovendien wilde ik het vaak ook niet. Net als zij.

“Ik wil helemaal niet de hele dag met iemand zijn”

Uiteindelijk kreeg ik haar uit haar tent en liepen we samen in het donker naar het meer.
Op het strandje spraken we erover hoe het voor haar was. Ze had zo haar best gedaan. Het was echt niet makkelijk om een vriendin te vinden en bovendien leken die meiden die ze sprak haar ook niet leuk genoeg. En ze wil best wel een vriendin, maar ze wil echt niet de hele dag met iemand optrekken, zoals haar broer doet. Ze wil gewoon rustig lezen, wandelen met ons, hardlopen met mij, lekker lang op haar telefoon, zwemmen en zonnen met ons, spelletjes doen… En ik… ik gun haar zo een hartsvriendin, of gewoon een leuke tijd, maar je kunt het niet forceren. Ze moet vooral leren naar haar eigen gevoel te luisteren.

En bovendien: ze heeft een geweldige vakantie en geniet van alles wat we doen: hardlopen, zonnen, zwemmen, wandelen, spelletjes, chillen, gewoon het hele campingleven. Ze schrijft zelfs nieuwe liedjes als ze inspiratie heeft. Dus is er eigenlijk wel een probleem?

Hoe laad je je batterij op?

Ik leg haar uit over het verschil tussen introvert en extravert. Hoe extraverte mensen hun batterij opladen in gezelschap en hoe een introvert dat juist doet door alleen te zijn: een beetje filmpjes kijken, muziek maken, lezen, of gewoon wat nadenken. Via de magere camping-WiFi laat ik haar dit mooie filmpje zien, over de bijzondere kant van introverte mensen:

Je bent als introvert niet a-sociaal

Er is helemaal niks mis mee als je graag urenlang alleen bent, en kieskeurig bent in je vriendschappen en niet zomaar met iedereen wilt optrekken. Het is juist een mooie eigenschap als je bedachtzaam en rustig bent. En je bent niet a-sociaal als je je in groepen minder op je gemak voelt. Ze herkende zich heel erg en voelde zich een stuk meer gerustgesteld. We spraken af dat ze niets hoeft en dat we er ook niet meer over beginnen, ze is prima zoals ze is.

Zo blijven we nog even mijmeren en kijken we naar het kabbelende water en naar de lichtjes in de verte. We praten over vriendschappen, hoe het op school in de 1e en 2e ging, want het was niet altijd leuk. En over de onbekende gehusselde klas waar ze straks in komt, hoe ze dat gaat aanpakken. “Ik ben nu toch wel anders dan in de brugklas”, zegt ze vol vertrouwen. Precies. En je hoeft je niet anders voor te doen dan je bent. 

En zo lieten we haar begaan

Als we uiteindelijk naar de tent lopen, is ze stukken meer ontspannen en opgelucht. En de volgende dag ook. De rest van de vakantie laten we haar begaan, we laten het helemaal los. Af en toe doet ze een avondje mee met het groepje bij de tafeltennis. Soms blijft ze zelfs tot laat met een meisje hangen en kletsen. En dan is ze weer een hele dag of avond bij ons, of alleen in haar tentje. Ze gunt mij nu ook mijn leesmomenten en daarna gaan we weer wat samen ondernemen. Al met al ben ik enorm trots hoe ze dit aanpakt en erover praat. Dat durfde ik vroeger echt niet!

Spagaat voor ouders

Voor ons als ouders is het soms puzzelen: moeten we haar stimuleren om zich socialer te gedragen, af en toe een zetje geven? Het is toch handig als ze met wat meer gemak andere meiden aanspreekt? Of dingen doet die een beetje spannend zijn? Of moeten we haar gewoon laten zijn wie ze is? Dat zal de spagaat wel een beetje blijven de komende jaren. Met twee ouders die ook rustig en introvert zijn, die het ook gewoon in de praktijk hebben moeten leren – en met die broer, die is dan weer een prikkelend voorbeeld van hoe het ook kan…

Meer lezen over introvert zijn?

Denk je dat jouw kind ook wat introvert is? Hier lees je fijne tips!

NB: Dit blog is geplaatst met haar toestemming, zoals altijd bij gevoelige onderwerpen. Ze wilde wel toegevoegd hebben dat het geen sad verhaal moest zijn, want ze vindt deze vakantie juist geweldig 🙂